صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1380/11/30
برگزار شده توسط: استان آذربایجان شرقی/ شهر بستان آباد
موضوع
مفهوم «مباشرت دادگاه شرط نباشد» در ماده 290 قانون آیین دادرسی مدنی
پرسش
قید عبارت «مباشرت دادگاه شرط نباشد» در ماده 290 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مربوط به چه مواردی است؟
نظر هیئت عالی
قانونگذار در بعضی موارد به لحاظ اهمیت موضوع، مباشرت حاکم دادگاه را ضروری دانسته که از جمله ماده 250 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی و تبصره ذیل ماده 43 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری است.
نظر اکثریت
طبق ماده 288 و قسمت اخیر ماده 250 قانون آیین دادرسی مدنی، اتیان سوگند و قرار معاینه و تحقیق محلی که مبنای صدور حکم باشد طریق اعطای نیابت قضایی توسط دیگری نیز میتواند انجام شود. قید «مباشرت دادگاه» در ماده 290 قانون یاد شده فقط اطلاق به صدور و انشای رأی دارد یعنی دادرس رسیدگی کننده نمیتواند صدور انشای رأی را در قالب اعطای نیابت از مرجع مجری نیابت درخواست کند، بلکه شخصاً و مباشرتاً باید مبادرت به انشای رأی نماید.
نظر اقلیت
هدف قانونگذار از قید کلمه «مباشرت» به این معناست که فقط دادرس صادرکننده رأی شخصاً میتواند آن موارد را انجام دهد، از جمله اتیان سوگند که قابل تفویض نیابت نیست یا صدور حکم که مبنی برمعاینه و تحقیق محلی باشد. قرار و تحقیق محلی که صدور حکم مبتنی بر آن باشد قابل تفویض و انجام توسط دیگری نیست.