تاریخ نظریه: 1400/10/27
شماره نظریه: 7/1400/316
شماره پرونده: 1400-168-316 ک
استعلام:
در پرونده کیفری در دادگاه تجدیدنظر حکم غیابی بر محکومیت متهم به اتهام معامله به قصد فرار از دین صادر می‌شود که با ارسال پرونده به اجرای احکام کیفری به استناد بند «الف» بخشنامه عفو سال 1397 و مستندا به بند «پ» ماده 13 و ماده 505 قانون آیین دادرسی کیفری قرار موقوفی اجرا صادر می‌شود پس از آن متهم نسبت به رأی غیابی درخواست واخواهی کرده است:
1- آیا با وجود قرار موقوفی اجرا، واخواهی قابل رسیدگی است؟
2- در فرض پذیرش رسیدگی، تکلیف قرار موقوفی تعقیب چه می‌باشد؟
3- با فرض پذیرش رسیدگی؛ آیا می‌توان مجدد رأی به محکومیت متهم داد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- با فرض تحقق یکی از جهات سقوط دعوای عمومی یا مجازات موضوع ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و با لحاظ آمره بودن مقررات این ماده، واخواهی محکوم‌علیه که نسبت به محکومیت غیابی وی قرار موقوفی اجرای حکم صادر شده است، منتفی است. قابل ذکر است اعمال تبصره 3 ماده 25 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با عنایت به صدر این ماده، ناظر به احکام قطعی است.
2 و 3- با توجه به پاسخ بند یک، پاسخ به این بندها از استعلام منتفی است