صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1400/05/20
برگزار شده توسط: استان کردستان/ شهر کامیاران
موضوع
ارائه دادخواست واخواهی توسط محکوم علیه در شعبه مجری نیابت با مفاد اجرای همان رای
پرسش
رای غیابی از حوزه قضایی (ارومیه) صادر گردیده پس از قطعیت و صدور اجراییه و عدم دسترسی به مال، نیابت اجرایی به منظور جلب و دستگیری به کامیاران اعطا گردیده. اجرای مدنی کامیاران اقدام به جلب و دستگیری محکوم‌علیه نموده است؛ با فرض اینکه محکوم‌علیه بلافاصله اقدام به واخواهی در مرجع مجری نیابت (کامیاران) نماید و دادخواست نیز از حیث هزینه دادرسی و از هر نظر کامل باشد؛ آیا کامیاران می‌تواند دادخواست را قبول سپس محکوم‌علیه را آزاد و دادخواست را به مرجع معطی یعنی ارومیه ارسال کند یا اینکه چنین اختیاری ندارد؟
نظر هیات عالی
ارائه و ثبت دادخواست واخواهی از طریق سامانه خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه صادرکننده رای غیابی ارائه به‌عمل می‌آید؛ در فرضی که دادخواست واخواهی به صورت دستی تقدیم دادگاه مجری نیابت قضایی گردد، از آنجائی که دادگاه مجری نیابت در این خصوص اختیاری ندارد؛ بنابراین باید دادخواست را به دادگاه صادرکننده رای غیابی برای اتخاذ تصمیم قانونی ارسال نماید.
نظر اکثریت
نظر به اینکه واخواهی دارای اثر تعلیقی می‌باشد و با تقدیم دادخواست واخواهی تا پایان مهلت واخواهی صدور دستور اجرای حکم ممنوع است و چنانچه در مهلت، واخواهی شده باشد اجرای حکم تا روشن شدن نتیجه واخواهی متوقف می‌باشد، اما با توجه به مقررات تبصره 1 ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی تقدیم دادخواست واخواهی خارج از مهلت فی‌نفسه مانع صدور دستور اجرا و حتی ادامه اقدامات اجرایی نیست مگر اینکه دادگاه ادعای عدم آگاهی از مفاد حکم و یا وجود عذر را پذیرفته و قرار قبولی واخواهی را صادر نماید اما در عین حال مطابق تبصره 2 ماده 306 قانون مارالذکر اجرای حکم غیابی با شرایط فوق را منوط به معرفی ضامن معتبر یا اخذ تامین متناسب از محکوم‌له کرده است. بنابراین در فرض سوال چنانچه نیابت اجرای حکم واصل شده باشد، شعبه مجری نیایت با توجه به پیش‌بینی قانونگذار در تبصره 2 ماده 306 و همچنین ماده 307 قانون آیین دادرسی مدنی که مقرر داشته چنانچه محکوم‌علیه غایب پس از اجرای حکم، واخواهی نماید و در رسیدگی بعدی حکم به نفع او صادر شود، خواهان ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم اولی به واخواه می‌باشد. لذا شعبه مجری نیابت نسبت به اجرای مفاد نیابت مبادرت می‌نماید و با توجه به تصریح ماده 305 و قسمت اخیر تبصره 1 ماده 306 قانون اخیرالذکر که مرجع رسیدگی به دادخواست واخواهی را دادگاه صادرکننده حکم غیابی دانسته است تکلیفی به پذیرش دادخواست واخواهی از سوی محکوم‌علیه را ندارد و با صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده را به شعبه صالح که همان شعبه صادرکننده رای می‌باشد، ارسال می‌نماید.
نظر اقلیت
صرف‌نظر از اینکه دادگاه مجری نیابت صلاحیت رسیدگی به واخواهی را ندارد به دلیل اینکه صلاحیت با شعبه صادرکننده رای می‌باشد؛ مرجع مجری نیابت در خصوص پذیرش واخواست نیز تکلیفی ندارد.