بررسی جرم انگارانه ی یکی از مصادیق ممانعت از حق

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/10/25
برگزار شده توسط: استان گیلان/ شهر سیاهکل

موضوع

بررسی جرم انگارانه ی یکی از مصادیق ممانعت از حق

پرسش

شخصی شکایت می کند کارگرانش مشغول محصورکردن ملک وی بوده اند متهم با حضور در محل کار آنها اظهار می کندکه حق ادامه کار را نداشته و عملیات خود را متوقف کند. آیا چنین اظهاری از سوی متهم بدون ایجاد هیچ گونه مانع فیزیکی وصف مجرمانه دارد در صورت جرم بودن عنوان مجرمانه و استناد قانونی آن چیست؟

نظر هیئت عالی

نظریه اقلیت قضات محترم دادگستری شهرستان سیاهکل استان گیلان صرفاً از این حیث که رفتار موضوع پرسش را از مصادیق مزاحمت ملکی خارج دانسته موجه و صحیح است.

نظر اکثریت

بله چنانچه اقدام مشتکی عنه باعث تعطیلی کار شده و ممانعت وی نیز حالت دائم یا مستمر داشته باشد به عنوان مثال هر بار که کارگران شروع به کار می کنند وی در محل حاضر شده و اجازه اقدام به کارگران ندهد، عمل متهم مطابقت دارد با ماده 690 قانون تعزیرات 1375 و مزاحمت ملکی. همان طور که می دانیم در تعریف مزاحمت ملکی که در ماده 160 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 آمده: دعوای مزاحمت عبارت است از دعوایی که به موجب آن متصرف مال غیرمنقول درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را مطرح می کند که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون اینکه مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد. مشخص است که در فرض سوال شخص متهم ملک را از ید شاکی خارج نمی کند، امّا مزاحم تصرفات مالکانه شاکی است. بنابراین در صورت اثبات ادعای شاکی شایسته است در چهارچوب ماده 690 قانون تعزیرات 1375 رسیدگی و اقدام به صدور رأی شود.

نظر اقلیت

خیر،عمل به وصف منعکس در فرض سوال فاقد وصف جزایی است به این علت که به نظر می‌رسد آنچه قانون گذار از مزاحمت ملکی در نظر دارد عمل مادی انجام شده از جانب مشتکی عنه است که آثار فیزیکی مشهودی در عالم خارج تولید کند. به عنوان مثال مقادیر زیادی خاک و شن در ملک شاکی انباشته کند. نه مواردی مثل فرض سوال که صرفاً با کلام بدون ایجاد هیچ مانع فیزیکی جلوی کارگران را می‌گیرد. به نظر می‌رسد در این فرض جرمی اتفاق نیفتاده.