تاریخ نظریه: 1396/02/09
شماره نظریه: 7/96/268
شماره پرونده: 1216-1/168-95
استعلام:
مطابق ماده 507 قانون آئین دادرسی کیفری قاضی اجرای احکام کیفری در مواردی که اجرای مجازات مستلزم دسترسی به محکومٌ‌علیه به دفعات باشد مثل مواردی که در ضرب و جرح عمدی محکومٌ‌علیه باید دیه سنگینی پرداخت نماید و دیه به صد ماه تقسیط شده است و محکومٌ‌علیه باید به دفعات و صد مرتبه در اجرای احکام حاضر شود و درپرونده تامین مناسب ندارد و بدون تامین مناسب متواری خواهد شد و دسترسی به وی مشکل می‌باشد و حق محکومٌ‌له ضایع می‌شود و محکومٌ‌علیه در پرونده دارای تامین نباشد یا تامین متناسب نباشد قاضی اجرای احکام می‌تواند رأساً اقدام به صدور قرار تامین نماید حال با توجه به ماده مذکور چند سوال مطرح می‌نمایم:
1- آیا قاضی اجرای احکام شامل دادیار اجرای احکام و مواردی که اجرای احکام کیفری در دادسرا دارای معاونت نمی‌باشد بلکه ابلاغ دادیار اجرای احکام صادر شده است نیز می‌باشد
2- اینکه در ماده مذکور قید شده است مطابق مقررات تامین مناسب صادر می‌نماید آیا در صورتی که دادیار اجرای احکام قرار وثیقه صادر نمود و قرار منتهی به بازداشت محکومٌ‌علیه شد باید وفق ماده 92 قانون آئین دادرسی کیفری به تایید دادستان محترم برسد یا خیر؟
3- آیا دادیار اجرای احکام با استناد به ماده 570 از قانون مذکور مجاز به صدور قرار بازداشت موقت نیز می‌باشد یا خیر.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- صرفنظر از اینکه مستنبط از مواد قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی به ویژه مواد 485 و 489 آن قانون که قاضی اجرای احکام، قاضی خاصی است که از سایر قضات دادسرا متفاوت است، لیکن در صورتی که به هر دلیل قضات اجرای احکام با شرایط مقرر وجود نداشته باشد و نظر به اینکه طبق ماده 484 قانون فوق‌الذکر، اجرای احکام به طور کلی بر عهده دادستان است، بنابراین دادستان می‌تواند در اجرای ماده 88 این قانون، وظایف و اختیارات اجرای حکم را به معاون یا دادیار تفویض نماید، در این صورت دادیار اخیر به عنوان دادیار اجرای احکام انجام وظیفه خواهد نمود.
2 و 3- مستفاد از عبارت مطابق مقررات در ماده 507 قانون آیین دادرسی کیفری 1392، این است که مقنن در مرحله اجرای احکام، همان اختیاراتی را که برای دادیار تحقیق در خصوص قرار تأمین و تبدیل آن پیش بینی نموده، در مورد دادیار اجرای احکام هم مجری دانسته است، بنابراین با لحاظ مواد 88، 92، 237، 238 و 484 قانون فوق‌الذکر، در صورت صدور قرار تأمین منتهی به بازداشت و نیز قرار بازداشت موقت از سوی دادیار اجرای احکام، موافقت دادستان با صدور قرارهای یاد شده، ضروری است./