صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/02/19
برگزار شده توسط: استان گیلان/ شهر رشت
موضوع
احتساب خسارت تاخیر تادیه چک از ناحیه متوفی
پرسش
مبنای احتساب خسارت تأخیر تأدیه یک فقره چک صادره از ناحیه متوفی در زمان حیات از تاریخ سر رسید تا زمان فوت است یا تا زمان وصول محکوم به؟
نظر هیئت عالی
با توجه به تبصره الحاقی به ماده قانون صدور چک و استفساریه آن، احتساب خسارت تاخیر تادیه چک منحصراً مربوط به صادر کننده چک می‌باشد. بنابراین، مبنای محاسبه خسارت تاخیر تادیه چک صادره از ناحیه متوفی از تاریخ سررسید تا زمان فوت است و بعد از آن در مورد وراثت ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی حاکم است.
نظر اکثریت
نظر به اینکه با فوت شخص صادر کننده چک، شخصیت حقوقی زائل و چون یکی از ارکان و شرایط پرداخت خسارت تأخیر تأدیه موضوع ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی، امتناع مدیون از پرداخت دین است و با فوت متوفی این امتناع مفقود است لذا خسارت تأخیر تأدیه تعلق نمی گردد. همچنان که مقنن در تبصره الحاقی به ماده 1082 قانون مدنی و ماده 3 آئین نامه اجرایی آن در خصوص مهریه که نوعی دین بر متوفی است مناط مطالبه را تا سال قبل از فوت در نظر گرفته است. بنابراین همگام با قانون تجارت در خصوص عدم تعلق خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ توقف به ورشکسته که براساس رأی وحدت رویه شماره 155 سال 1347 بیان شده است خسارت تأخیر تأدیه در خصوص دیون متوفی تا تاریخ فوت خواهد بود.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه ماده 522 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی منصرف از خسارت تأخیر تأدیه چک است و در خصوص چک نیز استفساریه راجع به ماده 2 قانون اصلاح موادی از قانون چک حکومت دارد لذا تمکن یا عدم تمکن و همچنین مطالبه یا عدم مطالبه در آن موضوعیت ندارد و خسارات تأخیر تأدیه تا زمان وصول، قابل احتساب خواهد بود.