تاریخ نظریه: 1398/06/03
شماره نظریه: 7/98/600
شماره پرونده: 98-3/1-600 ک
استعلام:
احتراما نظر به اینکه پرونده ای شخصی متهم به عمل شنیع لواط بوده که با توجه به صفر سن ایشان که در زمان دادرسی و ارتکاب بزه کمتر از 18 سال داشته دادگاه محترم کیفری یک با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مجازات نسبت به افراد کمتر از 18 سال مشارالیه را به 5 سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت محکوم اما نظر به اعتراض و فرجام خواهی محکومٌ علیه نسب به رای صادره تا زمان قطعیت حکم و تایید از سوی دیوان عالی محکومٌ علیه به سن بیش از 18 سالگی رسیده که با معرفی وی به کانون اصلاح و تربیت در جهت اجرای دادنامه آن مرجع با استناد به اساسنامه های خود که اختیاری در پذیرش زیر 19 سال ندارند از پذیرش وی امتناع نموده و در جهت کسب تکلیف از دادگاه در خصوص نحوه اجرای حکم دادگاه محترم کیفری یک مورد را ابهام و اجمال در رای تشخیص نداده و ارائه راه حل را برعهده قاضی اجرای احکام دانسته حال مستدعی است در خصوص موضوع با عنایت به اینکه قاضی اجرای احکام کیفری نمی تواند مشارالیه رابه زندان معرفی کند چرا که موضوع دادنامه واقع نشده و اختیاری در اعمال مجازات جایگزین دیگری نیز ندارد لذا مستدعی است این دادسرا را در خصوص نحوه اجرا دادنامه ارشاد نمایید.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض مطروحه با توجه به قسمت اخیر ماده 304 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، نگهداری محکومان بالای سن هجده سال تمام در بخش نگهداری جوانان کانون اصلاح و تربیت باید صورت پذیرد و ماموران سازمان زندان ها و از جمله کارکنان کانون اصلاح و تربیت با توجه به مواد 29 و 496 قانون یاد شده ملزم به تبعیت از دستورهای قاضی اجرای احکام کیفری در مقام اجرای آراء می‌باشند.