صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/07/30
برگزار شده توسط: استان سمنان/ شهر دامغان
موضوع
تاثیر عنصر روانی در بزه آدم ربایی در صدور حکم برائت و یا محکومیت
پرسش
فرد الف جهت اخاذی کردن و اخذ وجوهی از فرد ب با وی سر وقت معینی قرار می گذارد در این بین، فرد ب ضمن هماهنگی با مامورین پلیس آگاهی در محل مورد نظر حاضر گردیده و به همراه تعدادی از افراد اقدام به ضرب و جرح فرد الف و انتقال وی به پلیس آگاهی می کند. حال فرد الف به عنوان آدم ربایی علیه فرد ب طرح دعوی نموده است.
آیا ارکان وقوع بزه آدم ربایی فراهم می‌باشد؟ تکلیف بازپرس چیست؟
نظر هیئت عالی
عمل موضوع سوال، رکن مادی بزه آدم ربایی موضوع ماده 621 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 75 محسوب نمی گردد. زیرا قصد مرتکب، انتقال فرد ب به نیروی انتظامی جهت احقاق بوده است.
نظر اکثریت
با توجه به ماهیت جرم آدم ربائی که با انتقال یک فرد بدون اراده خودش از مکانی به مکان دیگر صورت می‌گیرد لذا وجود سوء نیت با انتقال اجباری بزه دیده به مکانی دیگر مفروض می‌باشد از طرفی دیگر قانونگذار با تدوین مقررات ماده 621 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی لفظ «سوء » در ابتدای این ماده را در تقدیر دانسته بدین معنی که هرگونه ربایش اشخاص به مقاصد و انگیزه های سوء را مد نظر داشته است و در مانحن فیه چون اساساً ربایش انجام شده است جرم آدم ربائی با تمامی ارکان محقق گردیده است.
نظر اقلیت
توجها به ماده ی 144 قانون مجازات اسلامی که اعلام داشته است در تحقق جرایم عمدی باید قصد مجرم در ارتکاب رفتار مجرمانه محرز گردد و در فرض سوال که فرد رباینده، قصد انتقال بزه دیده را به مرجع انتظامی جهت احقاق حقوق خویش داشته است نتیجتاً سوء نیت نامبرده محرز نبوده فلذا به لحاظ فقدان عنصر معنوی بزه مذکور ارکان آدم ربائی محقق نگردیده و می بایست حکم به برائت متهم صادر گردد.