تاریخ نظریه: 1399/09/23
شماره نظریه: 7/99/1311
شماره پرونده: 99-79-1311 ح
استعلام:
آقای «الف» به طرفیت آقای «ب» دعوای مطالبه وجه نقد به استناد سند عادی مورخ 1398/7/5 مطرح می‌کند و متقابلاً آقای «ب» به استناد اسناد مسلم‌الصدور مبنی بر بدهی آقای «الف» به آقای «ب» در سال 1395 برای اثبات ورشکستگی آقای «الف» دعوای ورشکستگی آقای «الف» به تاریخ توقف مورخ 1395/4/3 را مطرح و اعلام می‌کند آقای «الف» از این تاریخ متوقف است و باید به دعاوی فوق به صورت توأمان رسیدگی شود؛ زیرا در صورت صدور حکم ورشکستگی آقای «الف» به تاریخ توقف 1395/4/3 احراز می‌شود وی در زمان طرح دعوای مطالبه وجه نقد، متوقف و ورشکسته بوده است و مطابق بند 3 ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 اهلیت طرح دعوای مطالبه وجه نقد ندارد و باید مطابق ماده 89 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی صادر شود در مثال فوق:
1- آیا دعاوی فوق مصداق دعاوی مرتبط هستند؟
2- آیا باید به دعاوی فوق به صورت توأمان رسیدگی شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
به موجب بند 3 ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، خوانده در صورتی می‌تواند به عدم اهلیت قانونی خواهان (تاجر) برای اقامه دعوا در نتیجه ورشکستگی ایراد کند که خواهان به موجب حکم ورشکستگی صادره از دادگاه صالح ورشکسته اعلام شده باشد. لذا در فرض سوال که خوانده (ب) دعوای مطالبه طلب، صرفاً مدعی ورشکستگی خواهان (الف) شده است، موجبی برای عدم رسیدگی یا رسیدگی توأم دعوای ورشکستگی با دعوای مطالبه طلب نیست؛ چرا که صرف ادعای ورشکستگی تاجر تا پیش از صدور حکم ورشکستگی فاقد اثر حقوقی است؛ بنابراین در فرض سوال بین دعوای مطالبه طلب و دعوای ورشکستگی ارتباطی وجود ندارد و به هر کدام مستقلاً در مرجع صالح رسیدگی خواهد شد.