تاریخ نظریه: 1395/05/11
شماره نظریه: 7/95/1088
شماره پرونده: 699-26-95
استعلام:
نظر به اینکه قرار ممنوع الخروج بودن محکوم علیه به موجب ماده 23 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1393 مرجع اجرا کننده رأی به تقاضای محکوم له قرار ممنوع الخروج محکوم علیه را صادر می کند و در تبصره همان ماده ذکر شده در خصوص سفر واجب که و جوب آن از قبل ثابت شده باشد و سفرهای درمانی ضروری دادگاه موقتا به محکوم علیه اجازه خروج از کشور را می دهد لذا قرار ممنوع الخروج بودن محکوم علیه را می بایست قاضی اجرای احکام صادر نماید یا دادگاه صادرکننده دادنامه؟ بر فرض اینکه قاضی اجرای احکام قرار ممنوع الخروج بودن محکوم علیه را صادر نماید در خصوص خروج از کشور به لحاظ سفرهای واجب و ضروری از جمله سفرهای درمانی با ملحوظ نظر داشتن تبصره همان ماده که ذکر دادگاه شده اجازه خروج با قاضی اجرای احکام می‌باشد یا قاضی دادگاه صادرکننده حکم؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با عنایت به ماده 23 و تبصره آن از قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1394، مرجع اجرا کننده رأی به تقاضای محکوم‌له قرار ممنوع‌‌الخروجی محکوم‌علیه را تا زمان اجرای رأی یا ثبوت اعسار یا جلب رضایت محکوم‌له یا سپردن تأمین مناسب صادر می‌کند و همین مرجع در خصوص سفرهای واجب و درمانی ضروری، موقتاًٌ اجازه خروج از کشور را به محکوم‌علیه می‌دهد. بنابراین، مرجع صادر کننده این قرار و اجازه دهنده برای خروج از کشور، دادگاهی است که حکم زیر نظر آن اجرا می‌شود و قاضی اجرای احکام مدنی در این خصوص اختیاری ندارد، مگر آنکه به عنوان دادرس علی‌البدل دادگاه اقدام نماید.