ماده چهارم قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران

اقامت اتباع خارجه در ایران بر دو قسم است. اقامت موقت و اقامت دائم.
اقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه‌ قانونی اختیار نموده باشد و در غیر این صورت اقامت خارجی در ایران موقت محسوب میشود.
‌اجازه اقامت موقت و یا دائم از طرف نظمیه باید داده شود و هیچیک از اتباع خارجه بدون اجازه مزبور و بیش از مدت معینه در اجازه ‌های مذکوره‌ نمی‌ توانند در ایران اقامت نمایند اجازه موقت و یا دائم قابل تجدید و تمدید می ‌باشد.