صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/05/02
برگزار شده توسط: استان خراسان رضوی/ شهر نقاب
موضوع
جمع دو مجازات اشد (یکی قابل گذشت و دیگری غیر قابل گذشت)
پرسش
چنانچه در رای محکومیت کیفری، متهم دارای محکومیت های متعدد باشد که مشمول ماده 134 قانون مجازات اسلامی گردد، لکن دو مجازات اشد برای وی در حکم قید شده باشد که یکی مربوط به یک بزه قابل گذشت است و دیگری مربوط به یک بزه غیر قابل گذشت باشد. حال در مقام اجرای احکام کیفری، کدامیک از این دو مجازات اشد باید مورد اجرا قرار گیرد؟ ثمره بحث آنجاست که پس از شروع به اجرا شاکی بزه قابل گذشت اعلام رضایت نماید.
نظر هیئت عالی
صرفنظر از اینکه به موجب بند (ث) قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 99/2/23 در صورت گذشت شاکی خصوصی مجازات اشد بعدی اجرا گردد، در فرض پرسش در صورتی که مجازات های مندرج در دادنامه قطعی در خصوص جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت هر دو مساوی باشند در این صورت مجازات جرم غیر قابل گذشت، اشد محسوب می‌شود ولیکن در صورتی که مجازات جرم قابل گذشت از درجه بالاتری برخوردار باشد در این صورت مجازات مزبور اشد است.
نظر اتفاقی
پاسخ به سوال به این موضوع بر می‌گردد که گذشت شاکی را به منزله اجرای حکم در نظر بگیریم یا خیر؟
اگر به منزله اجرای حکم باشد نوبت به بررسی سوال فوق میرسد. لکن اگر رضایت شاکی را به منزله غیر قابل اجرا شدن مجازات اشد بگیریم دیگر نوبت به طرح سوال فوق نمی رسد چرا که مجازات اشد بعدی قابل اجراست.
لکن به نظر میرسد که گذشت شاکی وفق ماده 8 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با اصلاحات بعدی، اجرای مجازات را موقوف می کند و در واقع به منزله غیر قابل اجرا شدن مجازات می‌باشد و نه اجرای حکم. چرا که حکم اجرا نگردیده است و با این وصف باید معتقد بود که مجازات اشد بعدی اجرا شود.
اما در صورتی که هر دو مجازات اشد باشند یعنی متهم در خصوص بزه اخفای جاسوسان و تخریب به دو فقره سه سال محکوم شده باشد، با توجه به مراتب فوق تفاوتی در خصوص موضوع نمی‌نماید و هر کدام از مجازاتها را که اجرای احکام شروع نماید، ایرادی ندارد.