تاریخ نظریه: 1399/08/20
شماره نظریه: 7/99/1100
شماره پرونده: 99-79-1100 ح
استعلام:
آقای «الف» به طرفیت آقای «ب» دعوای مطالبه وجه نقد به استناد سند عادی مورخ را 1398/7/5 مطرح می‌کند و متقابلاً آقای «ب» به استناد اسناد مسلم‌الصدور مبنی بر بدهی آقای «الف» به آقای «ب» در سال 1395، برای اثبات ورشکستگی آقای «الف» دعوای ورشکستگی آقای «الف» به تاریخ توقف 1395/4/3 مطرح و اعلام می‌کند آقای «الف» از تاریخ 1395/4/3 متوقف است و باید به دعاوی فوق به صورت توأمان رسیدگی شود؛ زیرا در صورت صدور حکم ورشکستگی آقای «الف» به تاریخ توقف 1395/4/3 مشخص می‌شود که آقای «الف» در زمان طرح دعوای مطالبه وجه نقد متوقف و ورشکسته بوده است مطابق بند 3 ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب مدنی مصوب 1379 اهلیت طرح دعوای مطالبه وجه نقد را نداشته باید مطابق ماده 89 این قانون قرار رد دعوی صادر شود؛
1- آیا دعاوی فوق مصداق دعاوی مرتبط هستند؟
2- آیا ضروری است به دعاوی فوق به صورت توامان رسیدگی شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
عبارت بند 3 ماده 84 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 که مقرر می‌دارد «... یا ممنوعیت از تصرف در اموال در نتیجه حکم ورشکستگی اهلیت قانونی برای اقامه دعوا نداشته باشد» صریح در آن است که دادگاه پیش از صدور حکم ورشکستگی تکلیفی به توجه به ایراد ندارد و باید به ماهیت دعوای مطروحه رسیدگی کند و مفروض آن است که ایراد باید به گونه‌ای باشد که بدون رسیدگی ماهیتی به آن و با ملاحظه اسناد مربوط قابل ارزیابی باشد. بنابراین نمی‌توان با طرح دعاوی مانند اثبات ورشکستگی یا اثبات جنون، رسیدگی به دعوای خواهان را در فرض سوال با چالش مواجه کرد.