تقاضای اعاده دادرسی به استناد اقرار بر شهادت کذب

تاریخ دادنامه قطعی: 1394/10/23
شماره دادنامه قطعی: ---

پیام: صرف تنظیم اقرار نامه مبنی بر کذب بودن شهادت مجوز اعاده دادرسی نیست بلکه کذب بودن شهادت باید در محکمه صالح به اثبات برسد.

رای خلاصه جریان پرونده

آقای الف.س. طی تقاضایی اعلام کرده است که به پنج سال حبس و شلاق و جریمه محکوم شده ام لیکن آقای ع. اخیرا دردفتر اسناد رسمی اقرار کرده که مواد متعلق به ایشان بوده و من بی اطلاع از مواد بوده ام لیکن سندی که ضمیمه کرده است صرفا دفتر اسناد رسمی صحت امضا ع. را گواهی کرده لیکن سند رسمی تنظیم نشده است تا قابل تمسک باشد با همین استدلال تقاضای پذیرش اعاده دادرسی را نسبت به حکم 349/91 دادگاه شعبه --- انقلاب اسلامی تهران کرده است پس از مطالبه پرونده و ملاحظه متن رای مشخص گردیده دادگاه مستند حکم خود را از جمله اقاریر صریح متهم نزد دادگاه قرارداده است. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای علی اکبریساقی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای محمدباقرباقری دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر اینکه موضوع تقاضای اعاده دادرسی است دراجرای ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری تقاضای صدور شایسته را دارم.در خصوص دادنامه شماره --- تجدیدنظرخواسته مشاوره نموده ختم رسیدگی را اعلام چنین رای می دهد:

رای شعبه دیوان عالی کشور

اولا: مستند محکومیت آقای الف. س. اظهارات آقای غ. ع. نیست تا با عدول وی از آن اظهارات پایه های رای متزلزل گردد بلکه مستند رای از جمله اقاریر صریح خود محکوم علیه است. ثانیا: منظور از امر حادث یامدرک جدیدآن نیست که امری درمرحله دادرسی مکتوم نگه داشته شود پس از صدور حکم قطعی ابراز گردد، بلکه منظور آنست که بکلی امری حادث شود یا پس از صدور حکم برآن امر وقوف یا بند درمانحن فیه ع. همان زمان هم می دانسته ولی مکتوم داشته است ومورد از مصادیق امر حادث نمی تواند باشد ثالثا: تصدیق امضا به معنی صدور سند رسمی نیست و فقط صحت امضا تایید شده است برگه مورد استناد ارزش سند رسمی را ندارد رابعا: به موجب ماده 1285 قانون مدنی شهادت نامه سند محسوب نمی شود و فقط اعتبار شهادت را خواهد داشت و شهادت باید حین رسیدگی ابراز شود. خامسا: به‌فرض که مبنای محکومیت محکوم شهادت ع. باشد، کذب بودن این شهادت وقتی می‌تواند مبنای تقاضای اعاده دادرسی قرار گیرد که این کذب بودن به حکم محکمه به اثبات رسیده باشد که در مانحن فیه چنین نشده است بنابراین آنچه یاد شد تقاضا با هیچ یک از شقوق 7 گانه ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری جدید انطباق ندارد به استناد مفهوم مخالف 476 قانون آیین دادرسی کیفری حکم به رد آن صادر می‌گردد این حکم قطعی است. ضمنا اعلام گردد دستور توقف حکم کان لم یکن تلقی گردد.

شعبه --- دیوان عالی کشور- رئیس و عضو معاون

غلامعلی رضایی - علی اکبر یساقی

منبع
برچسب‌ها