تاریخ نظریه: 1396/12/20
شماره نظریه: 7/96/3129
شماره پرونده: 96-3/1-2341
استعلام:
چنانچه حکم بر محکومیت زوج به پرداخت مهریه در حق زوجه بنحو غیابی صادر گردد و در مرحله اجرای حکم از محکومٌ علیه غایب مالی منقول یا غیرمنقول توقیف گردیده باشد، با واخواهی محکومٌ علیه غایب و پذیرش دادخواست واخواهی از جانب شعبه صادر کننده رأی غیابی، 1- آیا از اموال منقول یا غیرمنقول توقیف شده، رفع توقیف شده و تحویل محکومٌ علیه میگردد یا خیر؟ یا اینکه فقط ادامه عملیات اجرایی متوقف مانده و اموال مذکور به همان نحو در توقیف می ماند؟ 2- در صورتی که می بایست از اموال منقول یا غیرمنقول رفع توقیف شده و به محکومٌ علیه غایب تحویل گردد، مقام موافقت کننده و دستور دهنده برای این امر چه کسی است؟ قاضی اجرای احکام مدنی یا قاضی دادگاه بدوی؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- در فرض سوال، چنانچه به استناد تبصره 1 ماده 306 قانون آئین دادرسی مدنی، محکومٌ علیه در مهلت‌های قانونی از حکم غیابی واخواهی نماید، با صدور قرار قبولی واخواهی تا رسیدگی و صدور حکم و قطعیت آن، اجرای حکم متوقف می‌شود و توقف اجرای حکم، ملازمه‌ای با اعاده عملیات اجرائی ندارد؛ به عبارت دیگر، صرف قبولی واخواهی محکومٌ علیه موجب رفع توقیف از اموال وی نیست و از شمول ماده 39 قانون اجرای احکام مدنی خارج است.
2- با عنایت به پاسخ سوال 1 پاسخ به این سوال منتفی است.