صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/12/01
برگزار شده توسط: استان تهران/ شهر ملارد
موضوع
ماهیت طرفین در رابطه نامشروع
پرسش
در پرونده رابطه نامشروع با توجه به اینکه تحقق فعل منوط به رابطه دو طرفه می‌باشد، در صورت عدم شناسایی احدی از طرفین یا مجهول‌الهویه بودن احدی از طرفین، امکان رسیدگی و صدور رای در خصوص فرد معلوم‌الهویه امکان‌پذیر می‌باشد یا خیر؟ و در صورت عدم حضور مشتکی‌عنه در جلسه رسیدگی آیا امکان صدور رای غیابی فراهم می‌باشد؟
نظر هیئت عالی
نظریه اکثریت مورد تأیید است و در خصوص سوال دوم، به نظر می‌رسد؛ آن دسته از جرایم روابط نامشروع که جنبه حدی یا تعزیری منصوص شرعی دارد با لحاظ مواد 306 و 406 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 واجد جنبه حق اللهی هستند و رسیدگی غیابی امکان‌پذیر نمی‌باشد مگر اینکه با لحاظ محتویات پرونده و شرایط مذکور در تبصره 3 ماده 406 قانون آ.د.ک رأی بر برائت صادر شود.
نظر اکثریت
در خصوص بخش اول سوال امکان رسیدگی فراهم می‌باشد و صرف مجهول الهویه بودن طرف رابطه نامشروع با وجود مشخص بودن یکی از طرفین که علی حسب فرض همسر شاکی می‌باشد دلیلی بر«عدم امکان رسیدگی» وجود ندارد. در خصوص بخش دوم سوال امکان رسیدگی غیابی حسب نظریه اکثریت وجود ندارد با این استدلال که رابطه نامشروع مصداق حق الله بوده و در امور حق الهی امکان رسیدگی غیابی وجود ندارد که این مطلب مورد تایید 406 ق. آ.د.ک. واقع شده است.
نظر ابرازی
نظریه اقلیت به امکان رسیدگی غیابی است با این استدلال که رابطه نامشروع ارتباطی باجرائم حق اللهی نداشته و با توجه به تعریف مندرج در ماده 306 ق.آ.د.م رسیدگی غیابی در آن منعی ندارد و مشمول قواعد آ.د.ک از این حیث می‌گردد.