تاریخ نظریه: 1400/02/22
شماره نظریه: 7/99/2016
شماره پرونده: 99-168-2016 ک
استعلام:
در فرضی که شخص محکوم‌علیه در یکی از محاکم کیفری دو به مجازات حبس تعزیری درجه پنج محکوم و رأی اصداری در دادگاه تجدیدنظر استان تایید و قطعی می‌شود و از سوی دیگر محکوم‌علیه به دلیل نگهداری مواد روان‌گردان در دادگاه انقلاب با وصف تعدد قاضی به مجازات تعزیری درجه دو محکوم و رأی اصداری در دیوان عالی کشور تایید می‌شود و در نهایت در اجرای مقررات موضوع بند «پ» ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری آراء اصداری در دیوان عالی کشور نقض می‌گردد؛ رسیدگی و صدور حکم واحد در صلاحیت چه مرجعی است؟ و در فرض صلاحیت دادگاه تجدیدنظر استان با توجه به حدود صلاحیت محاکم تجدیدنظر استان، آیا محکمه تجدیدنظر اخیرالذکر در مقام تجمیع احکام، صلاحیت رسیدگی و صدور حکم به محکومیت محکوم‌علیه به مجازات تعزیری درجه دو دارد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض استعلام که حداقل یکی از احکام در دادگاه تجدیدنظر استان صادر و حکم دیگر در دیوان عالی کشور ابرام شده است و دیوان عالی کشور در اجرای بند «پ» ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 احکام را نقض کرده است؛ مرجع صالح جهت صدور حکم واحد، صرف نظر از درجه جرم و میزان مجازات مطابق بند «ب» این ماده، دادگاه تجدیدنظر استان است.