صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/02/08
برگزار شده توسط: استان یزد/ شهر یزد
موضوع
صدور قرار نگهداری موقت و اعزام متهمان 15 تا 18 سال به کانون اصلاح و تربیت در صورت عجز از معرفی کفیل یا تودیع وثیقه
پرسش
با توجه به شیوه نگارش ذیل ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری، آیا در خصوص متهمان 15 تا 18 سالی که قرار کفالت یا وثیقه صادر گردیده، لیکن قادر به معرفی کفیل یا تودیع وثیقه نمی‌باشند، آیا باید قرار های مذکور به قرار نگهداری موقت در کانون تبدیل شود یا اینکه بدون صدور قرار نگهداری موقت و به صرف عجز از معرفی کفیل یا تودیع وثیقه می توان متهم را به کانون اصلاح و تربیت اعزام نمود؟ و صدور قرار نگهداری موقت صرفاً ناظر به جرایم ماده 237 قانون آیین دادرسی مورد اشاره در متن ماده مذکور می‌باشد؟
نظر هیئت عالی
با توجه به نظریه مشورتی شماره 283/97/7 مورخ 1397/2/23 اداره کل حقوقی بشرح زیر نظریه اکثریت قضات محترم دادگستری یزد موجه و مورد تأیید است:
(صرف نظر از این که به دلالت ذیل ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 با الحاقات و اصلاحات بعدی، برای افراد زیر 15 سال، اخذ کفیل یا وثیقه امکان پذیر نمی‌باشد، در فرض سوال در مواردی که در خصوص متهم نوجوان مطابق ماده 287 موصوف قرار کفالت یا وثیقه صادر و متهم مزبور عاجز از معرفی کفیل یا ایداع وثیقه است، با توجه به اینکه قرار نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت، قراری مستقل از قرارهای فوق الذکر است؛ بنابراین قرارهای کفالت یا وثیقه باید تبدیل به قرار نگهداری موقت گردد و چنانچه متعاقباً متهم مبادرت به معرفی کفیل یا تودیع وثیقه نماید، بازپرس باید نسبت به لغو قرار نگهداری موقت و ابقای مجدد قرار کفالت یا وثیقه و نیز صدور قرار قبولی کفالت یا وثیقه اقدام نماید.)
نظر اکثریت
با توجه به شیوه نگارش ماده و به کار بردن کلمه یا (در صورت عجز از معرفی کفیل یا ایداع وثیقه « و یا » در مورد جرایم پیش بینی شده در ماده 237 این قانون...)؛ لذا به نظر می‌رسد که در صورت عدم معرفی کفیل یا تودیع وثیقه هم قرار کفالت یا وثیقه باید به قرار نگهداری موقت در کانون تبدیل گردد که نظریات مشورتی شماره 2596/94/7 مورخ 94/09/29 و 2604/94/7 مورخ 94/09/30 موید این نظر می‌باشد.
نظر اقلیت
صدور قرار نگهداری موقت در کانون صرفاً به جرایم مندرج در ماده 237 بر می‌گردد و لذا در خصوص عدم معرفی کفیل یا تودیع وثیقه، نیاز به تبدیل این قرار ها به قرار مذکور نمی‌باشد و صرفاً با دستور اداری متهم به کانون اصلاح و تربیت معرفی می‌گردد.