تاریخ نظریه: 1399/02/07
شماره نظریه: 7/99/48
شماره پرونده: 99-114-48ح
استعلام:
به موجب قوانین و مقررات خصوصا قانون تبصره 20 قانون بودجه 1339 و ماده واحده قانون اجازه 50% درصد حق‌الوکاله به نمایندگان قضایی و کارکنان موثر در پیشرفت دعاوی مصوب 1344 و تبصره 132 قانون بودجه 1390 و رأی وحدت رویه شماره 771 هیأت عمومی دیوان عالی کشور که در حکم قانون است و دستورالعمل‌های دیگر، پرداخت سی درصد حق‌الوکاله به نمایندگان حقوقی و بیست درصد به کارکنان موثر دولتی را تجویز کرده است.از آن جا که در رأی وحدت رویه موسسات عمومی و در ماده 32 قانون آیین دادرسی مدنی منظور موسسات عمومی نیز واقع شده است و همان طور که خاطر عالی استحضار دارد در شهرداری شهرهای کوچک شهرداران به طور مستقیم یا غیر مستقیم موثر دفاع از دعاوی را به عهده دارند در واقع قسمتی از بار عدم وجود دوایر حقوقی قدرتمند را بر دوش می‌گیرند مقتضی است در صورت امکان این شهرداری را ارشاد فرمایید در صورت جمیع شرایط مصرح در قوانین و مقررات آیا شهرداران نیز با توجه به مطلق بیان نمودن کلمه کارکنان که شامل شهردار و غیر آن می‌گردد و استثنایی ملحوظ نظر قرار نگرفته مشمول پرداخت‌های 20 درصدر کارکنان موثر قرار می‌گیرد یا خیر.؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، قانون اجازه پرداخت پنجاه درصد از حق‌الوکاله‌های وصولی به نمایندگان قضایی و کارمندان موثر در پیشرفت دعاوی دولت مصوب 1344 نسخ نشده و معتبر است. رأی وحدت رویه شماره 771 مورخ 1397/5/16 هیأت عمومی دیوان عالی کشور موید این نظر است.
ثانیاً، قانون مذکور مخصوص «دعاوی دولت» است و تعمیم آن به «دعاوی مربوط به مراجع غیر دولتی» از جمله شهرداری‌ها فاقد مجوز قانونی است.