تاریخ نظریه: 1396/10/20
شماره نظریه: 7/96/2524
شماره پرونده: 96-168/1-1607 ک
استعلام:
مشخصاً از اصل ابهام قانونی مصرح در ماده 520 قانون آیین دادرسی کیفری است که آیا مرخصی اصولاً امتیاز برای محکوم علیه محسوب یا جزء حقوق وی تلقی می‌گردد زیرا در مقام اجراء توسط قضات مجری حکم و ناظر زندان ابهام و برداشتهای متعارضی صورت گرفته است و بعضاً از اعطای مرخصی به محکوم و با رعایت و داشتن شرایط مقرر با مخالفت یا ملاحظاتی اعمال می‌گردد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مقنن در ماده 520 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و تبصره‌های آن، با اهداف خاصی برای زندانیان مرخصی پیش بینی کرده است، به عنوان مثال، مرخصی موضوع صدر ماده 520 قانون یاد شده به منظور ترغیب زندانیان در «رعایت ضوابط و مقررات زندان و مشارکت در برنامه‌های اصلاحی و تربیتی و کسب امتیازات لازم» و مرخصی موضوع تبصره 3 این ماده به منظور ترغیب آنان به «جلب رضایت شاکی خصوصی» پیش بینی شده است. بنابراین در صورتی که محکوم واجد شرایط مقرر قانونی باشد و آمادگی برای سپردن تأمین مناسب را نیز داشته باشد، محروم کردن وی از برخورداری از مرخصی بر خلاف اهداف مقنن است و مقامات مربوط باید در حدود مقرر با مرخصی آنان موافقت نمایند.