شماره دادنامه: 38
تاریخ دادنامه: 26/1/1392
کلاسه پرونده: 92/22
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: قائم مقام سازمان انرژی اتمی ایران
موضوع شکایت و خواسته: اعمال ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری و تسری ابطال مصوبه شماره 1816/ت19969ه-- 17/3/1378 هیات وزیران به تاریخ تصویب در پرونده منتهی به دادنامه شماره 1466 الی 1468 - 12/12/1386 هیات عمومی دیوان عدالت اداری
گردش کار: قائم مقام سازمان انرژی اتمی به موجب لایحه شماره 150736- 1390/12/15 به عنوان رئیس دیوان عدالت اداری اعلام کرده است که: " احتراماً، همان گونه که استحضار دارند: 1- مطابق مفاد بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368/01/20، به افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند، تا 50 درصد حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه، پرداخت می‌شود و بر اساس دادنامه شماره 112 - 1385/03/07 هیات عمومی آن دیوان، فوق العاده مزبور از مصادیق مزایای مستمر تلقی و مشمول پرداخت کسور بازنشستگی است. 2- هیات عمومی آن دیوان طی دادنامه های شماره 1466، 1467 و 1468 - 1386/12/12، تصویب نامه شماره 1816/ت19969ه-- 1378/03/17 هیات وزیران را که مبنای محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه را به جای « حقوق و مزایا»، حقوق و فوق العاده شغل تعیین کرده بود، خلاف حکم مقنن تشخیص داده و ابطال کرده است. 3- از آن جا که قانونگذار بالصراحه پرداخت فوق العاده کار با اشعه را در بند 4 ماده 20 قانون فوق الذکر بر اساس درصدی از حقوق و مزایا تعیین و تصویب کرده است. ولی مصوبه هیات وزیران، موجبات تضییع حقوق افراد ذی ربط و اقدامات خلاف قانون برخی از دستگاهها را فراهم کرده بود که طبق رای آن مرجع، باطل شد. مع الوصف، هیات عمومی مذکور متاسفانه اثر آن را از زمان تصویب قانون مذکور اعلام نکرده است که این امر مشکلات فراوانی را ایجاد و موجب تضییع حقوق اشخاص و آثار مالی، بالاخص برای کارکنان بازنشسته این سازمان که سالیان طولانی و حتی از زمان تصویب قانون به کار مستمر با اشعه اشتغال داشته اند، شده است. فلذا، استدعای رسیدگی و صدور و اعلام رای تکمیلی و تتمیمی هیات عمومی دیوان عدالت اداری مبنی بر اثر ابطال مصوبه مزبور از تاریخ تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه دارد. ضمناً، مستحضرند که واژه « مزایا» در بند مانحن فیه به طور مطلق ذکر شده و دامنه آن وسیعتر از فوق العاده شغل بوده و پرداخت فوق العاده کار با اشعه بر اساس « فوق العاده شغل»، از تاریخ تصویب قانون و استحقاق افراد مشمول، فاقد وجاهت قانونی و قاعدتاً کان لم یکن است." متن مصوبه ابطال شده به قرار زیر است: " هیات وزیران در جلسه مورخ 1378/03/05 بنا به پیشنهاد شماره 2324/11- 1377/04/15 سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد ماده (23) قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 و در اجرای ماده (23) آیین‌نامه اجرایی قانون یاد شده تصویب نمود: از تاریخ 1378/06/01 مبنای محاسبه میزان فوق العاده کار با اشعه حقوق و فوق العاده شغل تعیین می‌شود. -معاون اول رئیس جمهور " رای شماره 1466 الی 1468 مورخ 1386/12/12 هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز به قرار زیر است: " به صراحت بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 ملاک محاسبه فوق العاده کار با اشعه ایکس حقوق و مزایای دریافتی مستخدم واجد شرایط ذکر شده است. نظر به تفاوت وجوه افتراق و تمایز فوق العاده شغل از حیث تعریف و ماهیت و عوامل موثر در برقراری و پرداخت آن با سایر مزایای قانونی مستخدم دولت تصویب نامه شماره 1816/ت19969ه-- 1378/03/17 که مبنای محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه ایکس را به جای حقوق و مزایا، حقوق و فوق العاده شغل تعیین کرده است خلاف حکم مقنن تشخیص داده می‌شود و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 1 و بند 1 ماده 19 و 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385 ابطال می‌شود. " هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت می‌کند.
رای هیات عمومی
نظر به این که به موجب رای شماره 1466 الی 1468 مورخ 1386/12/12 هیات عمومی دیوان عدالت اداری مصوبه شماره 1816/ت199969ه- - 1378/03/17 هیات وزیران ابطال شده است و با توجه به این که به موجب ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385، به منظور جلوگیری از تضییع حقوق اشخاص، هیات عمومی دیوان می‌تواند اثر ابطال را از زمان تصویب مصوبه اعلام کند، بنابراین ابطال مصوبه شماره 1816/ت199969ه-- 1378/03/17 هیات وزیران به لحاظ جلوگیری از تضییع حقوق اشخاص از زمان تصویب مصوبه مذکور (1378/03/17) اعلام می‌شود.
رئیس هیات عمومی دیوان عدالت اداری- محمدجعفر منتظری