تاریخ نظریه: 1401/10/11
شماره نظریه: 7/1401/1019
شماره پرونده: 1401-168-1019 ک
استعلام:
در پرونده‌ای که موضوع آن تصادف رانندگی می‌باشد، دادگاه بدوی حکم بر محکومیت راننده مقصر به پرداخت جزای نقدی بدل از حبس تعزیری به علاوه پرداخت دیه کمتر از یک دهم دیه در حق سرنشین مجروح حادثه صادر و اعلام کرده است. اکنون شاکی پرونده که همان سرنشین مجروح می‌باشد، صرفاً در خصوص کم بودن میزان دیه تجدید نظرخواهی نموده و هیچگونه اعتراضی راجع به محکومیت راننده مقصر که اتفاقاً تعمدی بوده است نداشته است.
حال سوال این است که بایستی با در نظر گرفتن ماده 429 قانون آیین دادرسی کیفری به تبع قابلیت تجدید نظرخواهی جنبه عمومی جرم بی‌احتیاطی در امر رانندگی منجر به جرح، به موضوع مورد اعتراض رسیدگی نمود یا با توجه به اینکه شاکی صرفاً در خصوص دیه کمتر از یک دهم دیه کامل اعتراض دارد، مستندا به بند «ب» ماده 427 قانون مرقوم، تجدید نظرخواهی را مردود دانست؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
صرف نظر از ابهاماتی که در استعلام از حیث تطبیق اتهام مطروحه با قانون وجود دارد، با توجه به تصریح ماده 429 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 در مواردی که رأی دادگاه توأم با محکومیت به پرداخت دیه باشد، هرگاه یکی از جنبه‌های رأی قابل تجدید نظر یا فرجام باشد، جنبه دیگر رأی نیز به تبع آن حسب مورد قابل تجدید نظر یا فرجام است؛ بنابراین در فرض استعلام که میزان دیه کمتر از یک دهم دیه کامل است و جنبه دیگر رأی قابل تجدید نظر است، رأی صادره در خصوص دیه نیز ولو آن‌که نسبت به جنبه دیگر رأی، تجدید نظرخواهی به عمل نیاید، قابل تجدید نظر می‌باشد.