صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1394/02/30
برگزار شده توسط: استان آذربایجان شرقی/ شهر تبریز
موضوع
بررسی بند های ماده 450 قانون آئین دادرسی کیفری
پرسش
در موردی که تجدید نظر خواهی محکوم علیه مشمول بند ث ماده 450 قانون اصلاح قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 92 مبنی بر لزوم تعیین وقت رسیدگی بوده، آیا دادگاه مرجوع الیه می‌تواند وفق بند ت ماده مذکور مبنی بر این که دلیلی در انتساب اتهام مورد محکومیت به تجدید نظر خواه وجود ندارد بدون تعیین وقت رسیدگی به استناد قسمت اخیر آن مبنی بر این که «... و یا سایر جهات قانونی متهم قابل تعقیب نباشد» رای مقتضی صادر نماید ؟
نظر هیئت عالی
آنچه مسلم است عبارت مذکور در بند ت ماده 450 قانون آیین دادرسی کیفری که موارد رسیدگی دادگاه تجدیدنظر را بدون تعیین وقت رسیدگی جایز دانسته است فقدان دلیل مبنی بر انتساب جرم به متهم از مصادیق سایر جهات قانونی که متهم به موجب آن قابل تعقیب نیست نمی‌باشد نتیجتاً نظریه اکثریت در حدی که موافق با این استنتاج است مورد تایید است.
نظر اکثریت
در ماده 450 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 92 یک اصل کلی وجود دارد که آن لزوم تعیین وقت است و در بندهای «الف، ب ،پ، و ت» استثنائات این امر بیان شده است. لذا در صورتی که پرونده دادگاه تجدیدنظر شامل بند «ث» باشد باید بر طبق آن اقدام و در صورت الزامی بودن تعیین وقت بر طبق این بند (بند ث) باید وقت رسیدگی تعیین شود و فقدان ادله اثباتی نمی تواند مشمول سایر جهات قانونی مندرج در بند «ت» باشد.
نظر اقلیت
قانون را باید طوری تفسیر نمائیم که کاربردی باشد و تعیین وقت باعث افزایش موجودی پرونده و اطاله دادرسی می‌شود (وقتی قضات دادگاه تجدید نظر می بینند که دلایلی در پرونده وجود ندارد و باید نتیجه پرونده برائت باشد نیازی به تعیین وقت رسیدگی نمی‌باشد و مشمول سایر جهات قانونی مندرج در بند «ت» ماده 450 خواهد بود).