شرط تحقق تعدد مادی جرم

تاریخ دادنامه قطعی: 1393/12/03
شماره دادنامه قطعی: ---

پیام: شرط تحقق تعدد مادی جرم، ارتکاب جرائم مختلف تعزیری است؛ لذا تعدد ارتکاب یک بزه، فقط یک مجازات دارد.

رای خلاصه جریان پرونده

در 1393/04/02 خانم‌ها 1 - م. 2 - س. علیه آقای الف. و غیره به اتهام سوار کردن به خودرو، ‌زدن شوکر، تجاوز و تهدید شکایت کرده‌اند. دادسرا در 1393/04/04 در مورد تجاوز به عنف قرار عدم صلاحیت صادر و نسبت به سایر اتهامات بدل تشکیل داده است. دادگاه کیفری استان در 1393/07/02 متهمین را از اتهام زنای به عنف تبرئه و به اتهام رابطه نامشروع محکوم نموده است. اجمال ماجرا این است که: خانم م. در 1393/04/01 گفته است پسری به نام الف. که ماه‌هاست مزاحم بنده است به همراه دوستش به من و دوستم س. در ساعت 5/9 شب نزدیک شدند با زور سوار ماشین کردند به جاده خاکی زیر پل بردند. هر دو نفر قمه داشتند ما را تهدید به سکوت کردند، در طی مسیر یک نفر موتورسوار نیز به آن دو اضافه شد. در زیر پل مرا کتک زدند، دو یا سه‌نفره به دوستم تجاوز کردند و از سوی الف. مورد تجاوز قرار گرفتم، فیلم‌برداری کردند ما را برگرداندند و تهدید به مرگ کردند اگر به پلیس مراجعه کنیم و شماره تلفن الف. را داده است (صفحه 2 ). پزشکی قانونی در 1393/04/02 پاسخ داده است: خانم س. غیرمدخوله و ناحیه مقعد خراشیدگی مشهود است که می‌تواند در اثر دخول جسم سخت طی 24 ساعت گذشته حادث گردیده باشد، آثاری از ضرب‌ و جرح در قسمت‌های بدن نیست (صفحه 9 ). و پرده بکارت خانم م. غیرمدخوله و در ناحیه مقعد علائمی از دخول مشهود نیست، کبودی کتف چپ،‌ قسمت قدام سینه، ‌گونه چپ و ساییدگی قدام زانوی چپ مشهود است که می‌تواند در اثر اصابت جسم سخت طی 24 ساعت اخیر ایجاد شده باشد (صفحه 10 ). خانم س. در 1393/04/03 گفته: الف. ما را با تهدید به قمه در ساعت 45/9 شب سوار ماشین پراید سفید کرد و به جاده خاکی برد و دو دوستش به نام س. و ب. با موتور آمدند و ما را به زیر تونل بردند مرا پیاده کردند، الف. داخل ماشین به م. تجاوز کرد و بعد مرا برد داخل ماشین تجاوز کرد،‌ بعد ب. آمد تجاوز کرد ولی س. نیامد فقط فیلم می‌گرفت و ما را ساعت 45/12 دقیقه در چهارراه پیاده کردند (صفحه 15 ). آقای ب.، متولد 1373 گفته است: قبول دارم الف. با ماشین رفت، من و س. با موتور رفتیم رسیدیم زیر پل دیدیم دو دختر داخل ماشین است س. گریه می‌کرد، الف. داخل ماشین س. را... من هم س. را. الف. با موتور برگشت من و س. با دخترها به شهر آمدیم (صفحه 17 ). آقای س. در 1393/04/03 در نیروی انتظامی گفته است: الف. با ماشین رفت گفت بیایید دنبالم رفتیم زیر پل رسیدیم الف. به‌زور به خانم م. تجاوز کرد، خانم س. گریه می‌کرد، ب. بعد از الف. به خانم م. تجاوز کرد. بعد الف. خانم س. را برد داخل خودرو و تجاوز کرد، ‌س. گریه می‌کرد. ب. به س. تجاوز کرد. راه بلد الف. بود و قبلا یک‌بار با خانم م. به‌زور در همان مکان تجاوز کرده بود (صفحه 19 ). آقای الف.، متولد 1375 ، در نیروی انتظامی گفت: بله قبول دارم به همراه ب. و س. با دوست‌ دخترم و دوست او سوار ماشین شدیم کمی گشتیم رفتیم زیر پل س. از ماشین پیاده شد من داخل ماشین به‌زور به م. تجاوز کردم، ‌بعد ب. به م. تجاوز کرد و بعد س. رفت پیش م.،‌ بعد از آن س. را به‌ زور داخل ماشین بردم تجاوز کردم. بعد من با موتور برگشتم س. و ب. با م. با ماشین برگشتند (ص 20 ). دادسرای... در 1393/04/04 در خصوص تجاوز به عنف قرار عدم صلاحیت صادر و برای سایر اتهامات بدل پرونده تشکیل داده است (صفحه 25 ). دادگاه در 1393/04/04 با حضور طرفین جلسه تشکیل داده است. شاکیان مشابه اظهارات قبلی خود را تکرار کرده‌اند. متهم الف. اظهار داشته: ساعت 5/10 شب بود م. زنگ زد گفت بیا کوچه پآیین پارک کن، ماشین دوستم ب. را گرفتم و رفتم، م. در ماشین را باز کرد جلو نشست و س. صندلی عقب نشست، من با م. دوست بودم پرسیدم س. را برای چه آوردی گفت س. را آوردم برای آشنایی با ب.، ‌به خواسته م. زنگ زدم به ب. و س. و آن‌ها را دعوت کردم آمدند. ب. آمد داخل ماشین و عقب پیش س. نشست، راهمان را ادامه دادیم، من و ب. به م. و س. پیشنهاد سکس دادیم آن‌ها قبول نکردند و داد و فریاد کردند دور زدیم برگشتیم آن دو با ب. و س. سوار ماشین شدند و ب. رانندگی کرد. س. پیش س. نشست، من با موتور می‌رفتم آن‌ها را در چهارراه پیاده کردیم (صفحه 33 ). سوال: اظهارات شما به شرح برگ 20 پرونده قرائت می‌شود چه می‌گویید؟ جواب: قبول ندارم تحت ‌فشار بودم (صفحه 34 ). متهم ب.، متولد 1373 ، اظهار داشته: من و الف. و س. با هم بودیم، م. به الف. زنگ زد، الف. ماشین را گرفت و رفت، الف. به برادرش م. زنگ زده بود که موتور را بیاورد، آورد به س. داد، الف. گفت بیایید م. و س. را برای شما آورده‌ام دنبالش رفتیم. من از س. خوشم نیامد الف. ماشین را به من داد و خودش با موتور رفت، من و س. با م. و س. با ماشین دور زدیم و آمدیم آن دو را پیاده کردیم، اظهارات قبلی را قبول ندارم تحت‌ فشار گفته‌ام (صفحه 35 ). متهم س.، متولد 1375 ، گفته است: اظهارات قبلی خود را قبول دارم. تجاوز نکرده‌ام، کاری با وی نکرده‌ام دوستانم با آن‌ها وارد ماشین شدند (صفحه 36 ). متهم الف. در آخرین دفاع گفته است: م. دوست داشت این کار را بکند ولی س. دوست نداشت ما کاری انجام ندادیم و برگشتیم. ب. و س. نیز گفته‌اند: قبول نداریم اتهام را (صفحه 37 ). برابر سوابق انگشت‌نگاری طرفین پرونده فاقد سابقه کیفری است. مامورین در 93 گزارش نموده‌اند فیلمی در گوشی الف. و ب. مشاهده نشد (صفحه 73 ). در کیس و گوشی س. نیز فیلمی مشاهده نگردید. فقط دو تا S.M.S به شرح ذیل مرتبط با موضوع در گوشی وی دیده شد (صفحه 74 ). اداره تشخیص هویت در 1393/04/10 پاسخ داده است وجود آثار منی در صندلی شاگرد خودرو مثبت است (صفحه 78 ). دادگاه در 1393/07/01 با حضور طرفین، وکلای آن‌ها و نماینده دادستان جلسه تشکیل داده است. شاکیان و وکیل آن‌ها شکایت خود را به شرح اظهارات قبلی اعلام داشته‌اند (صفحه 105 ). متهم الف. اظهارات قبلی خود در دادگاه را در جلسه 1393/07/01 تکرار کرده است و گفته است از وجود منی روی صندلی ماشین و مانتو خبر ندارم، ما پیشنهاد سکس دادیم قبول نکردند، اظهارات س. را قبول ندارم، ‌زوری در کار نبوده و تجاوزی نکرده‌ام (صفحه 117 ). متهم ب. مطالب قبلی را تقریبا‌ تکرار و اضافه کرده است: لباس س. پآیین بود زود ارضا شدم (صفحه 118 ). او در آخرین دفاع گفته: من دخولی نکرده‌ام(صفحه 120 ). با م. هیچ کار نکرده‌ام(صفحه 120 ). متهم س. مطالب قبلی را تکرار و گفته: من کاری نکردم(ص 121 )، پیامک‌ها را من فرستادم و تهدید کردم تا دوست بشوند فیلم تهیه نشده است. ‌اظهارات م. را قبول ندارم من کاری نکردم، رابطه نامشروع به عنف را قبول ندارم(صفحه 122 ). ح. وکیل الف. اظهار داشته: لایحه تقدیم کرده‌ام، موکل اتهام وارده را تکذیب و انکار نموده است و دلیلی بر ارتکاب جرم از ناحیه موکل وجود ندارد(صفحه 123 ). وکیل ب. دفاعیاتی را اعلام و گفته است: به ‌موجب گواهی پزشکی قانونی تجاوز و دخولی انجام نشده است اگر هم شده باشد با میل و اراده طرفین بوده است (صفحه 125 ). دادگاه در 1393/07/02 به ‌اتفاق آراء بدین شرح رای صادر نموده است:

رای دادگاه- در خصوص اتهام آقایان 1 - الف. با وکالت ح. 2 - ب. با وکالت م. 3 - س. دایر به ارتکاب عمل زنا به عنف نسبت به متهمین ردیف‌های اول و دوم و هم‌چنین معاونت در ارتکاب عمل مذکور نسبت به متهم ردیف سوم بدین مضمون که حسب محتویات پرونده طبق شکایت خانم س. و هم‌چنین م. با وکالت ش. متهمین ردیف‌های اول و ‌دوم نام‌بردگان را با تهدید به ‌وسیله قمه سوار خودرو نموده و سپس خودرو را متهم ردیف اول به حاشیه شهر برده و متهمین ردیف‌های دوم و سوم با موتورسیکلت در محل وقوع جرم شبانه حاضر و تهدید و ارعاب با شکات مرتکب عمل زنا از سوی متهمین ردیف‌های اول و دوم شده است که در مورد و سایر اتهامات پرونده در دادسرای مفتوح و نسبت به اتهام زنا به عنف پرونده به کیفری استان ارسال‌شده؛ با عنایت به مراتب مذکور با توجه به اظهارات شکات و متهمین در مراحل اولیه بازجویی و نظریه پزشکی قانونی به شرح منعکسه در پرونده در مورد شکات به شرح برگ‌های 9 و 10 پرونده با توجه به این ‌که در مورد م. طبق نظریه پزشکی قانونی آثار دال بر دخول اعلام نشده است و در مورد شاکی دیگر نیز آثار دخول مورد تایید قرار گرفته، لیکن با توجه به اظهارات شاکیه س. که این امر توسط هر دو متهم ردیف‌های اول و دوم انجام یافته و نظر به انکار نام‌بردگان در دادگاه بروز شبهه در مورد دخول و این‌ که توسط هر دو متهم یا کدام ‌یک از متهمین واقع شده است و نظر به عدم امکان تشخیص این امر و عدم وجود قرائن و امارات در پرونده مبنی بر نفی شبهه با اجازه حاصله از ماده 121 از قانون مجازات اسلامی 1392 در مورد اتهامات انتسابی مذکور به استناد اصل 37 قانون اساسی حکم برائت صادر و اعلام می‌گردد. متهمین با ملحوظ نظر وحدت رویه شماره 709 دیوان عالی کشور با عنایت به گواهی‌های پزشکی قانونی و اظهارات متهمین در نیروی انتظامی که با دستخط خود متهمین تحریر شده و اظهارات بعدی نام‌بردگان در مورد انتقال و بردن شکات به محل خلوت به ‌وسیله خودرو و ایضا اظهارات متهم ردیف سوم دال برقراری رابطه نامشروع غیر از زنا که با اظهارات شکات نیز هم‌خوانی دارد و تایید اظهارات خود در نیروی انتظامی که در حین رسیدگی در دادگاه عنوان داشته است عمل ارتکابی هر سه متهم مذکور با برقراری رابطه نامشروع به ‌اکراه با شکات منطبق بوده و دادگاه با توجه به مفاد ماده 211 از قانون مجازات اسلامی 1392 ضمن حصول علم و با رعایت ماده 134 از قانون مذکور هر یک از متهمین موصوف را به ترتیب متهم ردیف اول الف. را به استناد ماده 637 از قانون مجازات اسلامی 1375 به تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری درجه 6 با احتساب ایام بازداشتی سابق در اجرای ماده 27 از قانون مجازات اسلامی و با اجازه حاصله از ماده 23 از قانون مارّالذکر به تحمل دو سال اقامت اجباری در شهرستان... به ‌عنوان مجازات تکمیلی از جهت برقراری رابطه نامشروع با س. و هم‌چنین به تحمل نود و ضربه شلاق تعزیری درجه 6 با احتساب ایام بازداشتی سابق و تحمل هجده ماه اقامت اجباری در شهرستان... از جهت اتهام برقراری رابطه نامشروع با م. و هم‌چنین متهم ردیف دوم ب. را به دو فقره تحمل نود و نه ضربه شلاق تعزیری درجه شش با احتساب ایام بازداشتی قبلی و تحمل دو فقره اقامت اجباری به مدت یک سال در شهرستان... محکوم و هم‌چنین متهم ردیف سوم را به تحمل دو فقره تحمل نود و نه ضربه شلاق تعزیری درجه شش که وفق مقررات قانونی با احتساب ایام بازداشتی قبلی نواخته خواهد شد محکوم می‌نماید. ضمنا در اجرای شق اول ماده 134 قانون مجازات اسلامی 1392 فقط مجازات اشد نسبت به متهمین قابل‌اجرا بوده و هرگاه مجازات اشد قابل‌اجرا نبوده و یا از اشد بودن خارج شود مجازات اشد بعدی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد، در مورد سایر اتهامات انتسابی متهمین با توجه به تفکیک پرونده در دادسرا این دادگاه به جهت عدم صدور کیفرخواست مواجه با تکلیف نیست. ضمنا آثار جمع‌آوری ‌شده از محل مضبوط در پرونده نیز معدوم خواهد گردید. این رای حضوری بوده و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دیوان عالی کشور است.

رای شعبه دیوان عالی کشور

با توجه به محتویات پرونده به‌ویژه اظهارات متهیمن در تحقیقات انتظامی و بازپرسی، ‌رسیدگی شعبه محترم اول دادگاه کیفری استان... و لحاظ انکار آن‌ها: 1 - الف. 2 - ب. 3 - س.، اولی و دومی اتهام زنای به عنف با م. و س.، ‌و سومی اتهام معاونت در انجام زنای به عنف و بلا بینه و دلیل اثباتی بودن شاکیان و نتیجتا صدور حکم بر برائت نام‌بردگان و احراز رابطه نامشروع متهمین با شاکیان اشکال اساسی از جهت رعایت اصول و قواعد دادرسی در رسیدگی دادگاه به نظر نرسید، لکن حکم به دو بار تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری در مورد هر یک از متهمین و دو بار مجازات تکمیلی در مورد الف.، و ب. برخلاف مقررات ماده 134 قانون مجازات اسلامی است چون ملاک در ماده مذکور تعدد جرائم تعزیری است نه تعدد مصادیق یک جرم و در این پرونده متهمین فقط جرم واحد(رابطه نامشروع) را مکرر مرتکب شده‌اند. هم‌چنین با عنایت به این‌که مجازات 99 ضربه شلاق تعزیری، ‌تعزیر منصوص شرعی محسوب می‌شود با لحاظ مقررات تبصره 2 ماده 115 قانون مجازات اسلامی مشمول مقررات ماده 27 قانون مذکور نمی‌شود، لذا حکم به بیش از یک‌بار تحمل 99 ضربه شلاق و یک‌بار اقامت اجباری از باب مجازات تکمیلی و احتساب از مدت بازداشت متهمین توجیه قانونی ندارد و با استناد به بند 2 قسمت ب ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای معترضٌ‌ علیه به جهات مذکور نقض و رسیدگی مجدد به همان شعبه محترم ارجاع می‌گردد. البته اعتراض شاکیان به تبرئه متهمین و وکلای طرفین و اعتراض س. موثر در نقض نیست و با استناد به بند الف ماده 265 قانون مذکور در فوق اصل برائت و محکومیت ابرام می‌گردد.

شعبه --- دیوان‌ عالی‌ کشور - ریس و عضو معاون

رحمت اله عروجی - چراغیان

منبع
برچسب‌ها