ماده 29 قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

در صورتی که معاون تنظیم ‌گری و نظارت اقدامات پیشگیرانه را کافی نداند، می‌ تواند پس از کسب موافقت رئیس کل، موسسه اعتباری را ملزم کند تا ظرف یک ماه برنامه بازسازی خود را که قبلاً به تایید شورای تنظیم‌گری و نظارت بانکی رسیده است، به‌موقع به اجرا بگذارد؛ یا حسب درخواست معاون تنظیم‌گری و نظارت، برنامه بازسازی خود را اصلاح و پس از تایید، اجرا نماید. در صورتی که ظرف مهلت مقرر برنامه بازسازی موسسه اعتباری به بانک مرکزی ارائه نشود یا برنامه ارائه شده به تایید شورای تنظیم ‌گری و نظارت نرسد، معاون تنظیم ‌گری و نظارت، برنامه بازسازی موسسه اعتباری موردنظر را راساً تهیه و جهت تصویب به شورای مزبور ارائه می‌نماید.
برنامه بازسازی می‌تواند مشتمل بر تمام یا بخشی از اقدامات زیر باشد:
1- فروش بخشی از دارایی‌ها
2- افزایش سرمایه با سلب حق تقدم از سهامداران یا بدون آن با تصویب هیات عالی
3- افزایش اندوخته‌ها و ذخایر
4- کاهش شعب یا محدودیت در توسعه آن
5- فروش شرکت‌های تابعه
6- تبدیل مطالبات حال شده سهامداران به سرمایه
7- تبدیل بدهی‌های تبعی غیرسپرده‌ای به سهام
8- تغییر سهامداران موثر از طریق الزام ایشان به کاهش سهام خود با تصویب هیات عالی
تبصره 1- در صورتی که موسسه اعتباری که به موجب این ماده ملزم به افزایش سرمایه شده است، دولتی باشد، دولت موظف است منابع مورد نیاز برای افزایش سرمایه موسسه اعتباری مورد نظر را در لایحه اصلاحیه قانون بودجه همان سال یا لایحه بودجه سال بعد با تخصیص صددرصد (100%) پیش‌ بینی کند. در صورتی که دولت به این حکم عمل نکرده یا پیشنهاد دولت مورد موافقت مجلس قرار نگیرد، افزایش سرمایه موسسات اعتباری دولتی موضوع این تبصره از محل عائدی دولت از سود خالص بانک مرکزی با رعایت اصل پنجاه و سوم (53) قانون اساسی انجام خواهد شد.
تبصره 2- در صورتی که به تشخیص معاون تنظیم ‌گری و نظارت، تایید رئیس کل و تصویب دوسوم اعضای هیات عالی، اجرای برخی از اقدامات اصلاحی مذکور در برنامه بازسازی موسسه اعتباری، مقدم بر انجام اقدامات پیشگیرانه، ضرورت داشته باشد، معاون تنظیم ‌گری و نظارت موظف است موسسه اعتباری را ملزم به اجرای اقدامات اصلاحی موردنظر نماید.