واژگان به کار رفته در این آییننامه به شرح زیر میباشد:
الف - ضابطان دادگستری: کلیه فرماندهان، افسران، درجهداران نیروی انتظامی آموزشدیده، مقامات و مامورانی که به موجب قوانین خاص در حدود وظایف محول شده ضابط محسوب میشوند.
ب - کارت ویژه ضابط دادگستری: کارتی است متحدالشکل که حاوی عکس و هویت، شماره شناسائی اختصاصی، حوزه محل اشتغال و تاریخ صدور و امضاء دادستان میباشد و معرف آن است که صاحب کارت، مجاز به انجام وظایف محوله به عنوان ضابط دادگستری میباشد.
پ - دورههای آموزشی: مجموعه آموزشهایی است که برای کسب مهارتهای لازم و انجام وظایف قانونی برای ضابطان دادگستری برگزار میشود.
ت - دادستان: دادستان عمومی و انقلاب حوزه قضائی شهرستان.
فصل اول - تعاریف
فرماندهان و افسران و درجهداران نیروهای انتظامی با یک برنامهریزی تعیین شده از سوی فرمانده نیروی انتظامی هر حوزه قضایی جهت احراز عنوان ضابط دادگستری باید به دادستان و در بخشها به رئیس حوزه قضایی بخش معرفی گردند تا دورههای آموزشی تعیین شده را طی نمایند و کارت ویژه ضابط دادگستری را در صورتی که واجد شرایط مقرر در ماده 30 قانون مذکور باشند، دریافت کنند.
مامورانی که گزارش آنان به موجب قانون به منزله گزارش ضابطان دادگستری است از قبیل ماموران شهرداری و ماموران جهادکشاورزی و همچنین مامورانی که در قانون صراحتاً به ضابط بودن آنها اشاره نشده، اما قانوناً تکالیفی مشابه ضابطان دادگستری به آنها
محول گردیده، نظیر بازرسان و کارشناسان موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی و بازرسان وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، مشمول این آییننامه نبوده و حسب مورد مشمول قوانین خاص خود میباشند.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است به تعداد کافی برای انجام وظایف مربوط به امور ضابطان افراد واجد شرایط مورد نیاز را تامین و در اختیار یگانهای تابعه در استانها و شهرستانهای سراسر کشور قرار دهد. دادستانهای حوزههای قضائی مرکز استانها موظفند هر شش ماه یک بار وضعیت ضابطان، کمبودها و نیازهای آنان را برای انعکاس به فرماندهی نیروی انتظامی و سایر مراجع ذیربط به دادستان کل کشور اعلام نمایند تا در جهت هماهنگی و پیگیری لازم اقدام نمایند.