بررسی امکان محکومیت صندوق تأمین خسارت های بدنی

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1397/12/09
برگزار شده توسط: استان چهار محال و بختیاری/ شهر شهرکرد

موضوع

بررسی امکان محکومیت صندوق تأمین خسارت های بدنی

پرسش

در موضوعات ناشی از تصادف رانندگی از جمله قتل و ایراد صدمات بدنی که راننده مرتکب متواری گردیده و شناسایی نشده است و شاکی در شکایت خویش علیه راننده ناشناس اعلام شکایت می‌نماید و پس از رسیدگی حکم به محکومیت صندوق تامین خسارت های بدنی موضوع ماده 21 قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395 به پرداخت دیه در حق شاکی صادر می‌گردد. اولا حکم به محکومیت صندوق مذکور صحیح است ؟ ثانیاً در چنین فرضی (محکومیت صندوق) با توجه به مقررات ماده 50 قانون مذکور آیا صندوق حق تجدیدنظرخواهی دارد ؟

نظر هیئت عالی

در فرضی که دعوایی از سوی زیان دیده یا اولیای دم وی به طرفیت صندوق تأمین خسارتهای بدنی موضوع ماده 21 قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395 به منظور مطالبه دیه جنایات موضوع این قانون در اجرای ماده 85 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با رعایت تبصره ماده 342 قانون اخیرالذکر در دادگاه کیفری مطرح شود؛ با عنایت به مواد قانونی یاد شده و لحاظ مواد 34 و 36 قانون صدرالذکر، صندوق تآمین خسارتهای بدنی می‌تواند محکوم علیه واقع شود که در این صورت با توجه به قسمت اخیر تبصره ماده 342 قانون آیین دادرسی کیفری حق تجدید نظر خواهی از رأی محکومیت صادره را خواهد داشت.

نظر اکثریت

پیش بینی مواردی که در قانون، صندوق بدون حکم دادگاه خسارت پرداخت نموده است موید این نظر است. در حقیقت صندوق اصالتاً طرف دعوا محسوب نمی شود چرا که طرف اصلی دعوا در فرض سوال همان راننده متواری است و صندوق را نمی توان جایگزین وی به حساب آورد لکن به دو صورت ممکن است دعوا مطرح گردد. 1 - مواردی که صندوق مستقیماً طرف دعوا نیست مثل شکایت کیفری از راننده مقصر که به نظر به استناد رای وحدت رویه 734 مورخ 22/7/93 در دادگاه کیفری می‌تواند صندوق را مکلف به پرداخت خسارت نماید و در اجرای ماده 50 قانون بیمه اجباری می‌تواند اعتراض ثالث کند. 2 - مواردی که صندوق مستقیماً طرف دعوی حقوقی است که در صورت صدور حکم، محکومیت به نظر تمام حقوق مانده از تجدیدنظرخواهی و... را خواهند داشت

نظر اقلیت

در فرضی که شکایت علیه راننده ناشناس مطرح می‌گردد و راننده مرتکب شناسایی نمی گردد، دادگاه صرفاً حکم به پرداخت دیه از محل صندوق تأمین خسارت های بدنی صادر می‌نماید و لذا حکم به محکومیت صندوق مذکور صادر نمی گردد بلکه صدور حکم به پرداخت از محل صندوق مذکور کفایت می کند و صندوق تامین خسارت های بدنی حق تجدیدنظرخواهی نسبت به مفاد حکم را ندارد لیکن به موجب ماده 50 قانون بیمه اجباری نسبت به رای صادره اعتراض ثالث نماید و اعتراض آنان مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی قابل طرح و بررسی است.