تاریخ نظریه: 1399/01/18
شماره نظریه: 7/98/1982
شماره پرونده: ک2891-861-89
استعلام:
1- آیا رسیدگی غیابی بدون حضور متهم در جرایم موضوع ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 در دو فرض وجود وکیل تعیینی یا وکیل تسخیری قابل انجام و قانونی است یا خیر؟
2- در صورت اعتقاد به قانونی نبودن رسیدگی غیابی، شعبه دیوان عالی کشور پس از نقض رأی آن را به همان دادگاه ارجاع می‌کند یا به دادگاه هم عرض.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، مقررات ماده 350 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، بیانگر اهمیت حضور متهم در دادگاه در جرایم موضوع ماده 302 قانون مذکور است و در صورت عدم حضور متهم، امکان تشکیل جلسه رسیدگی وجود ندارد و لازم است با جلب متهم، رسیدگی انجام شود. اما چنان‌چه، امکان جلب متهم وجود نداشته باشد، با توجه به مقررات مندرج در مواد 394 و406 قانون فوق الذکر، رسیدگی غیابی بلامانع است و از جهت لزوم حضور متهم و وکیل وی درجلسه دادگاه در جرایم یاد شده، تفاوتی بین وکیل تسخیری و تعیینی نمی‌باشد.
ثانیاً، با عنایت به مراتب مذکور در بند اولاً پاسخ، چنان‌چه دادگاه بدون رعایت ترتیبات قانونی از نظر لزوم حضور متهم یا وکیل وی، رسیدگی و حکم غیابی صادر کند مطابق بند 4 ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 پرونده پس از نقض حکم غیابی به شعبه هم‌عرض ارجاع می‌گردد.