نظر مشورتی شماره 9000/230/6079/200 مورخ 1399/06/30 کمیسیون کار، بیمه و تامین اجتماعی دیوان عدالت اداری
سوال:
مدیر محترم امور حقوقی شرکت راه آهن شهری تهران و حومه طی نامه شماره 153369/120 مورخ 31/02/1399 مطرح نموده است:
1.دادنامه شماره 186مورخ 17/02/1397 هیات عمومی دیوان عدالت اداری از چه تاریخی لازم الاجرا است؟ و آیا این رای به استناد ماده 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری عطف به ماسبق میگردد؟
2.نظر به اینکه آیتم هایی از قبیل حق سرپرستی، حق ماندگاری، حق حراست و... در فیش حقوقی پرسنل این شرکت وجود دارد، آیا مبنای محاسبه سنوات در رای دیوان شامل موارد اعلامی نیز میباشد یا خیر؟
«نظریه کمیسیون»
1.با عنایت به اینکه نسبت به دادنامه شماره 1172 مورخ 17/11/ 1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری اعمال ماده 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری نگردیده است؛ لذا دادنامه مزبور از تاریخ صدور لازم الاجرا است.
2.مطابق مفاد دادنامه شماره 1172 مورخ 17/11/1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری به موجب مواد 35، 31،27، و 24 و بند (ب) ماده 37 قانون کار و تبصره 4 ماده 41 قانون رفع برخی از موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور (مصوب سال 1394) مبنای محاسبه حق سنوات مطلق آخرین حقوق و مزد تعیین شده است ومزد و حقوق نیز در مواد 35 و 37 قانون کار تعریف گردیده است به موجب ماده 35 قانون کار «مزد عبارتست از وجوه نقدی یا غیر نقدی و یا مجموع آن که در مقابل انجام کار به کارگر پرداخت میگردد.» همچنین مطابق بند (ب) ماده 37 مذکور «در صورتی که براساس قرارداد کار یا عرف کارگاه پرداخت مزد به صورت ماهانه باشد... در این حالت مزد مذکور حقوق نامیده میشود» لذا مطلق آخرین مزد همراه با مزایای ثابت پرداختی یا حقوق همراه با مزایای ثابت پرداختی که طبق قانون مشمول کسر کسور بازنشستگی هستند مبنای محاسبه سنوات میباشند.
رضا فضل زرندی- سرپرست معاونت حقوقی، پیشگیری و پژوهش