تاریخ نظریه: 1392/06/05
شماره نظریه: 7/92/1073
شماره پرونده: 92-186/1-640
استعلام:
...
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با توجه به صراحت ماده 543 قانون مجازات اسلامی 1392, اجتماع چهار شرط ذیل این ماده ضروری است که با عنایت به شرط مقرردر بند (پ) ماده مذکور آسیب‌ها باید متصل به هم و به گونه‌ای نزدیک به هم باشند که عرفاً یک آسیب محسوب گردد. چون شکستگی نازک نی و درشت نی یک پا عرفاً یک آسیب تلقی نمی‌گردد، لذا مشمول مقررات ماده فوق نبوده و دادگاه باید برای هر شکستگی با توجه به قسمت اخیر ماده 541 قانون مجازات اسلامی مزبور، دیه جداگانه تعیین کند. بنابراین مقررات ماده 543 قانون مجازات اسلامی موصوف ناسخ رای وحدت رویه شماره 691 مورخ 1385/7/11 دیوان‌عالی کشور نیست.
رای وحدت رویه شماره 691 مورخ 1385/7/11 هیات عمومی دیوان‌عالی کشور:
با توجه به ماده 442 قانون مجازات اسلامی که مقرر داشته: «دیه شکستن استخوان هر عضوی که برای آن عضو دیه معینی است خمس آن می‌باشد...» بنابراین چنانچه دو استخوان از یک عضو نیز شکسته شود برای هر استخوان طبق ماده مذکور بایستی دیه جداگانه تعیین شود. علی هذا به نظر اکثریت اعضاء هیات عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور رای شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان همدان که با این نظر منطبق است قانونی تشخیص و مورد تایید است. این رای به استناد ماده 270 از قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌های عمومی لازم الاتباع خواهد بود.