صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1388/09/13
برگزار شده توسط: استان آذربایجان شرقی/ شهر تبریز
موضوع
انصراف از حضانت توافقی زوجه پس از صدور گواهی عدم امکان سازش و قبل از اجرای صیغه طلاق
پرسش
در پرونده مطروحه طلاق از جانب زوج، چنین توافق می‌شود که در قبال حضانت طفل مشترک، زوجه از یک‌دوم مَهر خود صرف‌نظر نماید. آیا زوجه بعد از گواهی عدم امکان سازش و قبل از اجرای صیغه طلاق و در زمانی که عملاً برای زوج امکان رجوع وجود ندارد؛ حق رجوع و انصراف از موارد توافق قبلی را دارد؟
نظر هیات عالی
به موجب ماده 1168 قانون مدنی؛ «نگاهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است» و در ماده 1172 مقرر است که؛ «هیچ‌یک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل به عهده آن‌ها ست از نگاهداری او امتناع کند...». در سوال مطروحه با توجه به این‌که زوجه در قبال نگهداری و حضانت فرزندش توافق کرده است که یک‌دوم از مَهر خود را ببخشد، معلوم می‌شود حضانت برعهده زوج بوده، چون هنوز صیغه طلاق جاری نشده است عدول زوجه از توافق قبلی بلااشکال است و به نظر می‌رسد زوج مکلف به حضانت فرزند مشترک می‌باشد.
نظر اکثریت
بذل نصف مَهر از طرف زوجه ابراء نیست و چون حضانت هم حق است و هم تکلیف، زوجه می‌تواند حضانت را رد کند، زوج مکلف به حضانت است و نمی‌تواند مطالبه کند، چون طلاق در قبال ابراء مذکور نیست.
نظر اقلیت
به دلیل این‌که بذل مذبور ابراء است و حضانت توافقی دیگر است و چون فقط حق نیست که قابل اسقاط باشد؛ لذا زوجه حق رجوع به مابذل را ندارد.