تاریخ نظریه: 1393/06/08
شماره نظریه: 7/93/1312
شماره پرونده: 9190-1/168-93
استعلام:
...
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- شاهد ممکن است برای وقت معین احضار و یا با تعیین مهلت از تاریخ ابلاغ احضاریه، موظف به حضور در مرجع قضایی گردد. اما با توجه به قسمت اخیر ماده 204 قانون آئین دادرسی کیفری 1392، احضار شاهد می باید برابر مقررات صورت پذیرد و با توجه به ماده 171 قانون مارالذکر که فاصله میان ابلاغ اوراق احضاریه در مورد متهم و زمان حضور نزد بازپرس را تصریح نموده که نباید کمتر از 5 روز باشد، لذا قدر متیقن در خصوص احضار شاهد نیز رعایت حداقل 5 روز فاصله میان ابلاغ احضاریه و زمان حضور نزد بازپرس است.
2- مستفاد از تبصره 1 ماده 204 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 این است که چنانچه شاهد با وجود صحت امر ابلاغ بدون عذر موجه حاضر نگردد، بازپرس می‌تواند دستور جلب وی را صادر نماید و ارسال احضاریه مجدد ضرورتی ندارد.
3- علت صدور دستور جلب شاهد از سوی بازپرس، عدم حضور شاهد با وجود ابلاغ قبلی احضاریه و فقدان عذر موجّه است و از سوی دیگر فلسفه حضور شاهد در بازپرسی، ضرورت تحقیق از وی به منظور روشن شدن موضوع مورد رسیدگی است و شاهد باید برای حضور نزد بازپرس و انجام تحقیق، جلب گردد و لذا جلب شاهد به نحوی باید صورت پذیرد که امکان حضور وی نزد بازپرس فراهم آید و چنانچه به هر دلیلی امکان تحقیق از شاهد وجود نداشته باشد، مانند عدم دسترسی به پرونده و یا عدم حضور بازپرس، می باید به فوریت نسبت به آزادی شاهد مجلوب اقدام و نسبت به معرفی وی در زمان مناسب و به صورتی که منتهی به بازداشت و بلاتکلیفی شاهد نگردد، اقدام گردد.