تاریخ نظریه: 1400/07/03
شماره نظریه: 7/1400/714
شماره پرونده: 1400-168-714 ک
استعلام:
مطابق ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری، حل اختلاف بین بازپرس و دادستان و رسیدگی به اعتراض شاکی یا متهمه نسبت به قرارهای قابل اعتراض در جلسه فوق‌العاده دادگاه صورت می‌گیرد و تصمیم دادگاه در این خصوص قطعی است مگر...
در پرونده‌ای میان دادستان و بازپرس اختلاف ایجاد و پرونده جهت حل اختلاف به دادگاه کیفری دو ارسال می‌شود و دادگاه نیز با نظر دادستان مبنی بر منع تعقیب موافقت می‌کند و با اعاده پرونده به دادسرا، قرار منع تعقیب می‌گردد. آیا این قرار منع تعقیب قابل اعتراض و رسیدگی در دادگاه کیفری دو می‌باشد یا این که قطعی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
حدوث اختلاف عقیده میان بازپرس و دادستان در مورد قرار نهایی موجب عدم تحقق این قرار است و به همین جهت قرار انشاء شده توسط بازپرس قابل ابلاغ نیست و این حالت تا زمانی که رأی دادگاه در مقام حل اختلاف صادر نشده است ادامه دارد. چنانچه رأی دادگاه مبنی بر تأیید قرار منع تعقیب باشد، موضوع مشمول بند «الف» ماده 270 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بوده و از جانب شاکی ظرف مهلت قانونی قابل اعتراض در دادگاه صالح است؛ و در صورتی که این دادگاه، قرار منع تعقیب را نقض کند، این دو رأی با وجود این‌که از دو شعبه یک دادگاه و از یک درجه صادر شده است، تعارضی با یکدیگر ندارند؛ زیرا در موضوعات مختلف صادر شده است؛ بدین صورت که رأی اول در مقام حل اختلاف و در واقع یکی از اجزاء و عناصر تشکیل دهنده قرار نهایی است، حال آن‌که رأی دوم در مقام رسیدگی به اعتراض به قرار یادشده است که پس از دخالت دادگاه اول محقق شده است و لذا هر یک در محل خود معتبر است.