صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1401/03/30
برگزار شده توسط: استان بوشهر/ شهر جم
موضوع
درخواست تنفیذ هبه نامه بعد از صدور حکم مالکیت مشاعی
پرسش
خواهان دادخواستی به خواسته اثبات مالکیت مشاعی مطرح و احد از خواندگان در جلسه دفاع، با ارائه تصویر سند عادی هبه‌نامه، مدعی می‌گردد که ملک از ناحیه مورث (پدر خواهان و خواندگان) به ایشان هبه شده است. لکن چون اصل سند مورد ادعا را نمی‌تواند ارائه نماید، حکم به اثبات مالکیت مشاعی صادر و قطعی می‌گردد. در حال حاضر نامبرده (خوانده دعوی سابق) با در دست داشتن اصل سند هبه‌نامه، دعوی تنفیذ هبه‌نامه مذکور را مطرح داشته است. دادگاه چگونه می‌بایست اتخاذ تصمیم نماید؟
نظر هیات عالی
در فرض سوال، دعوای تنفیذ هبه نامه قابل استماع است و متهب می‌تواند حکم تنفیذ هبه‌نامه را دریافت کند؛ لیکن در هر حال با توجه به رای قطعی سابق از طریق اعاده دادرسی موضوع بند 7 ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی به‌عنوان سند مکتوم می‌تواند، نسبت به حکم قبلی اثبات مالکیت مشاعی تقاضای اعاده دادرسی به عمل آورد، گرچه بدون حکم تنفیذ هبه‌نامه نیز می‌تواند درخواست اعاده دادرسی نماید.
نظر اکثریت
در اینجا بحث اعتبار امر مختوم منتفی می‌باشد؛ زیرا خواسته مطرح شده، غیر از خواسته سابق می‌باشد؛ لکن با عنایت به امکان تعارض دادنامه در پرونده جدید و دادنامه قطعی سابق، نمی‌توان راجع به پرونده جدید ماهیتاً رسیدگی نموده و رای صادر نمود؛ بلکه می‌بایست قرار عدم استماع دعوی صادر نموده و خواهان در اصل مستند به بند 7 ماده 426 قانون آیین دادرسی مدنی و ماده 430 قانون مذکور، دادخواست اعاده دادرسی در پرونده اصلی نماید.
نظر اقلیت
با عنایت به اینکه دادگاه به موجب دادنامه سابق الصدور و در ضمن آن راجع به این موضوع اظهار نظر نموده و با عدم پذیرش هبه، حکم به پذیرش اثبات مالکیت مشاعی داده، لذا موضوع اعتبار امر مختوم داشته و می‌بایست مستند به مواد 84 و 89 قرار رد دعوی صادر می‌گردد. هرچند که اصل خواسته در دعوی سابق اثبات مالکیت مشاعی بوده و در دعوی حاضر، تنفیذ هبه‌نامه باشد. مضافاً اینکه دادگاه چنانچه نسبت به رسیدگی به دعوی حاضر ورود نماید، ممکن است نتیجه دعوی مذکور با حکم صادره و قطعیت یافته قبلی در تعارض واقع گردد.