تاریخ نظریه: 1398/08/19
شماره نظریه: 7/98/583
شماره پرونده: 98-16/10-583ح
استعلام:
چنانچه در اثر برخورد قطار با عابر پیاده منتهی به کشته شدن عابر پیاده گردد و هیئت مندرج در قانون ایمنی راهها و راه آهن عابر را مقصر تشخیص دهد با توجه به رای وحدت رویه شماره 93/734 هیئت عمومی دیوان عالی کشور و مواد 4 و 13 قانون ایمنی راهها و راه اهن و ماده 21 قانون بیمه اجباری مصوب 1395 و ماده 26 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب 98/12/8 صندوق بیمه خسارت بدنی شخص ثالث مکلف به پرداخت خسارت و دیه می‌باشد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با عنایت به تعریف «حوادث» «وسیله نقلیه» و «شخص ثالث» در بندهای پ، ت و ث ماده یک قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395 و قسمت اخیر تبصره 2 ماده 2 و مواد 9، 31، 32 و 36 قانون موصوف فرض استعلام (که ناظر به فوت عابر پیاده در اثر حوادث مربوط به قطارهای شهری و بین شهری است و حسب نظر کمیسیون جلوگیری از سوانح راه آهن عابر (متوفی) مقصر است) مشمول بیمه موضوع قانون مذکور بوده و «دیه فوت شخص ثالث (عابر)»، حسب مورد از «محل بیمه نامه وسیله نقلیه موضوع استعلام (قطار) در صورت وجود» و «در صورت عدم وجود بیمه نامه» از محل صندوق تأمین خسارت‌های بدنی به اولیاء دم یا قائم مقام قانونی (وراث قانونی متوفی) قابل پرداخت است و عدم مسئولیت متصدی حمل و نقل ریلی (لوکوموتیوران)، مانع استفاده وراث متوفی از مزایای قانونی بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث (که جنبه حمایتی از زیان دیدگان حوادث مزبور را دارد) نخواهد بود.