حکم ارتکاب چهار جرم توهین، افترا، تهدید و سرقت تعزیری توسط یک نفر

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/06/11
برگزار شده توسط: استان خوزستان/ شهر بندر ماهشهر

موضوع

حکم ارتکاب چهار جرم توهین، افترا، تهدید و سرقت تعزیری توسط یک نفر

پرسش

شخص الف مرتکب 4 فقره جرم، توهین، افترا، تهدید و سرقت تعزیری موضوع ماده 656 نسبت به شخص ب می‌گردد و قاضی دادگاه با عنایت به مقررات تعدد جرم در ماده 134 قانون مجازات اسلامی 1392 حکم به بیش از حداکثر هرکدام از مجازات های جرایم فوق تا یک و نیم برابر آن صادر می‌نماید و به ترتیب شخص الف را به 111ضربه شلاق تعزیری (بابت توهین)، یک سال و نیم حبس تعزیری (بابت افتراء)،3سال حبس تعزیری (بابت تهدید)، و 4سال و نیم حبس تعزیری (بابت سرقت تعزیری) محکوم نمود و در نهایت مجازات اشد یعنی 4 سال و نیم قابل اجراست، رای صادره پس از انقضای مهلت تجدید نظرخواهی و عدم اعتراض محکوم علیه یا، قطعی گردید و پرونده برای اجرای رای نزد قاضی اجرای احکام کیفری ارسال می‌گردد.که در این حین شخص ب (شاکی خصوصی) با مراجعه به اجرای احکام رضایت خود را نسبت به 3 جرم توهین،افتراء و تهدید، اعلام می‌نماید و قاضی اجرای احکام به استناد ماده 505 قانون آیین دادرسی کیفری، در خصوص سه جرایم مذکور قرار موقوفی اجرا صادر می کند،حال سوالی که در این خصوص به ذهن متبادر می‌گردد این است که قاضی دادگاه، در خصوص بزه سرقت تعزیری به استناد قواعد تعدد جرم حکم به بیش از حداکثر مجازات یعنی 4 سال و نیم صادر نمود، حال آنکه، در خصوص 3 مورد ازجرایم دیگر به استناد گذشت شاکی قرار موقوفی اجرا صادر گردید. آیا این مورد از موارد نقض حکم در خصوص مجازات بزه سرقت تعزیری پس از اصلاح حکم محسوب می‌شود یا خیر؟

نظر هیئت عالی

عامل مشدده موجود در زمان صدور حکم با گذشت بزه دیده گان منتفی نمی شود نتیجتاً نظریه اقلیت مورد تایید است

نظر اکثریت

اجرای اصل عدالت کیفری وقاعده تفسیر مضیق و تفسیر به نفع متهم اقتضاء، می کند که منظور از اجرای اشد بعدی در قسمت اخیر ماده 134 قانون مجازات اسلامی 1392 ناظر بر فرض بقای تعدد است و چنانچه سایر مجازاتها به استناد گذشت شاکی ساقط گردد و فقط یکی از مجازات ها باقی مانده باشد همانطور که در فرض سوال بیان گردید، اعمال مقررات تعدد در این فرض هیچ گونه مهمل قانونی ندارد و اساساً سالبه به انتفاء موضوع است. و لذا این حکمی که براساس قواعد تعدد صادر شده است و حال تعدد از بین رفته است، مقتضی است که حسب مستندات فوق الذکر حکم صادر شده نیز باید اصلاح گردد و بند چ ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در این خصوص مقرر می دارد که یکی از موارد اعاده دادرسی، زمانی است که ((مجازات مورد حکم بیش از مجازات مقرر قانونی است)).

نظر اقلیت

با استناد به قسمت اخیر ماده 134 که به صراحت بیان می کند ((... اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجراء شود، مجازات اشد بعدی اجرا می‌گردد.بنابراین در فرض سوال، با استناد به ظاهر ماده، باید بیان کنیم که قرار موقوفی اجرایی که در خصوص این 3 جرایم قابل گذشت صادر گردیده است، تاثیری در تشدید مجازات سرقت تعزیری که براساس ماده 134 صورت گرفته وجود ندارد و حکم صادر شده براساس قواعد تعدد، کماکان به قوت خود باقی است.

منبع
برچسب‌ها