تاریخ نظریه: 1396/12/06
شماره نظریه: 7/96/3015
شماره پرونده: 96-51-2099
استعلام:
با عنایت به ذیل ماده 27 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز که اشعار می دارد چنانچه کالای مکشوفه مجاز مشروط مثل برنج قابلیت مصرف انسانی نداشته باشد از حیث مجازات مشمول مجازات کالای ممنوع است و آنچه معمول در دادرسی می‌باشد نیز مجازات معیار تعیین صلاحیت است با توجه به رأی وحدت رویه شماره 736/1393/9/4 در صورتی که ارزش کالای مذکور مجاز مشروط غیر قابل مصرف انسانی منطبق بر یکی از بندهای «الف» و «ب» ماده 22 قانون فوق الذکر باشد رسیدگی به بزه مذکور در صلاحیت محاکم انقلاب اسلامی است یا تعزیرات حکومتی و نیز آیا منظور از کالای ممنوع مندرج در رأی وحدت رویه صرفاً شامل کالای مطلقاً ممنوع می‌شود یا کالای مندرج در بند «ب» ماده 27 مجاز مشروط فاقد مصرف انسانی نیز شامل می‌شود.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مستفاد از ماده 27 قانون مبارزه با قاچاق کالا وارز مصوب 1393/10/3 و تبصره یک آن، ساخت، حمل، نگهداری، عرضه یا فروش کالاهای خوراکی قاچاق که براساس اعلام وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی فاقد مجوز مصرف انسانی باشند، حسب مورد کالای تقلبی، فاسد، تاریخ مصرف گذشته یا مضّر به سلامت مردم شناخته شده و مشمول مجازات قاچاق کالای ممنوع موضوع ماده 22 این قانون می‌باشند که مطابق ماده 44 قانون فوق الذکر، رسیدگی به جرائم مذکور در صلاحیت دادگاه انقلاب است و موارد مذکور در ماده‌ی 27 قانون موصوف اگر چه از مصادیق کالای مجاز مشروط تلقی می‌شود، مع‌الوصف، مفاد رأی وحدت رویه شماره‌ی 736 مورخه‌ی 1393/9/4، در همین راستا است و عبارت مستلزم حبس و یا انفصال از خدمات دولتی مذکور در ماده‌ی 44 این قانون، منصرف از موارد مذکور در ماده‌ی 22 و بندهای الف و ب آن است.