صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/02/05
برگزار شده توسط: استان فارس/ شهر شیراز
موضوع
ملاک صلاحیت دادگاه کیفری یک در خصوص جرایم عمدی مستوجب دیه هر عضو به صورت مجزا
پرسش
چنانچه دادگاه تجدیدنظر در مقام رسیدگی به تجدیدنظرخواهی نسبت به دادنامه صادره از دادگاه‌های کیفری دو به لحاظ اینکه مجموع دیات بیش از نصف دیه کامل است و رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه کیفری یک همان استان می‌باشد، ضمن نقض رای، پرونده را به این مرجع ارسال نموده است؛ حال آیا دادگاه کیفری یک می‌تواند به دلیل اینکه دیه هر عضو مورد صدمه کمتر از نصف دیه کامل است از خود نفی صلاحیت کند و قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه‌های کیفری دو صادر نماید؟ و به فرض مثبت بودن پاسخ مرجع حل اختلاف کجاست؟
نظر هیئت عالی
دادگاه تجدیدنظر با نقض رای دادگاه کیفری 2، دادگاه کیفری یک را صالح به رسیدگی دانسته و در این صورت دادگاه کیفری یک ملزم به رسیدگی می‌باشد و با وجود رای وحدت رویه شماره 752 هیچ موجبی برای حل اختلاف در این مورد در دیوان عالی کشور وجود ندارد.
نظر اکثریت
نظر به اینکه در فرض حدوث اختلاف در صلاحیت بین دادگاه کیفری یک و دادگاه کیفری دو حسب رای وحدت رویه شماره 752- 95/6/2، دادگاه تجدیدنظر همان استان، مرجع حل اختلاف می‌باشد؛ اما در فرض سوال دادگاه کیفری دو صلاحیت خویش را پذیرفته است و مبادرت به صدور رای نموده است و دادگاه تجدیدنظر خود راساً به استناد بند پ ماده 450 قانون آئین دادرسی کیفری ضمن نقض رای، پرونده را به این مرجع (دادگاه کیفری یک) ارسال نموده است که در فرض سوال مرجع مرجوع الیه می‌تواند به استناد بند ب ماده 389 قانون مرقوم مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت نماید و با توجه به حدوث اختلاف در صلاحیت بین دادگاه کیفری یک و دادگاه تجدیدنظر پرونده را جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال می‌نماید.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه دادگاه تجدیدنظر نسبت به دادگاه کیفری یک مرجع عالی محسوب می‌شود، دادگاه مکلف به تبعیت می‌باشد و حق اختلاف در صلاحیت را ندارد؛ چرا که در فرض پذیرش عدم صلاحیت در فرض مورد سوال، دور تسلسل به وجود می‌آید؛ چرا که دادگاه تجدیدنظر ممکن است حتی در صورت صدور رای مجدد از سوی دادگاه کیفری دو مجدداً آن را نقض نماید و قائل به صلاحیت دادگاه کیفری یک باشد.