تاریخ نظریه: 1397/02/16
شماره نظریه: 7/97/232
شماره پرونده: 96-186/1-2496
استعلام:
نظر به اینکه حسب ماده 569 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 دیه شکستگی در فرضی که شکستگی بدون عیب درمان شود کمتر از وضعیتی است که با عیب درمان شود که احراز این امر عموماً از طریق تعیین طور درمان و اظهارنظر از طرف پزشکی قانونی صورت می‌گیرد اما جهت تعیین میزان دیات شکستگی های غیر مسری منجر به فوت (موضوع بند ب ماده 539 قانون مذکور) با توجه به اینکه مصدوم فوت نموده و امکان اظهارنظر پزشکی قانونی نیز در خصوص نحوه بهبودی و درمان شکستگی وجود ندارد ابهام وجود دارد که آیا باید دیه با فرض درمان بدون عیب تعیین شود یا درمان با عیب؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض سوال که شخص به لحاظ صدمات وارده، دچار شکستگی بازو شده و سپس به علت دیگری فوت شده است، مستلزم دیه کامل شکستگی است (یک پنجم دیه کامل آن عضو)، زیرا مادام که مجنی علیه در قید حیات بوده، بدون عیب و نقص درمان نشده تا مشمول قسمت آخر بند الف ماده 569 قانون مجازات اسلامی 1392 شود. درمان شدن بدون عیب و نقص، استثنایی بر میزان دیه شکستگی است که در فرض سوال، فاقد دلیل است، البته چنانچه در اثر تحقیقات قضایی معموله در پرونده احراز گردد که شکستگی قبل از فوت، بدون عیب و نقص درمان شده بود، در این صورت مشمول قسمت آخر ماده 569 قانون مذکور است.