تاریخ نظریه: 1397/06/13
شماره نظریه: 7/97/1808
شماره پرونده: 96-186/1-1372
استعلام:
با عنایت به مواد 105 لغایت 108 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و تبصره 1 و 2 ماده 6 آئین نامه تالی و اداری رسیدگی دادسرها و هیئت‌های انتظامی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1390 در مواردی که شاکی ابتدائا در دادسرای عمومی وانقلاب قبل از شمول مرور زمان عام یک ساله قانون مجازات اسلامی علیه پزشک طرح شکایت می‌کند و متعاقبا کمیسیون‌های پزشکی قانونی جملگی اقدامات یا عدم اقدامات منجر به فوت یا صدمه بدنی غیرعمد پزشک مشتکی عنه را قصور و تقصیر تلقی نکرده و رأی کمیسیون آنها را تخلف انتظامی قلمداد می‌نمایند و در تداوم تحقیقات قضایی که معمولا مدت زمان زیادی طی می‌گردد در برخی موارد بیش از یک سال از تاریخ فوت یا صدمه بدنی سپری می‌شود با توجه به شمول مرور زمان تعقیب انتظامی آئین نامه تالی مزبور شاکی در دادسرای انتظامی نظام پزشکی اعلام تخلف و شکایت می‌نماید ولیکن دادسرای مزبور به جهت شمول مرور زمان از ثبت شکایت خودداری می‌نماید حال با این لحاظ که موضوع از موارد مبتلا به و عدم توجه به آن باعث تضییع حقوق حقه قاطبه شکات از این قبیل است در این مورد خاص و موارد دیگر مرور زمان چگونه تفسیر می‌گردد؟ و آیا زمان شکایت در دادسرا مبنا و ملاک مرور زمان می‌باشد یا زمان اعلام تخلف از ناحیه کمیسیون های پزشکی قانونی؟
س:در خصوص شکایت شاکی و ثبت آن قبل از شمول مرور زمان قانون عام و عالی مجازات اسلامی مصوب 1392 مبنی بر قصور و تقصیر منجر به فوت یا ایراد صدمه بدنی غیرعمد علیه پزشک در دادسرای عمومی وانقلاب آیا شکایت شاکی قاطع مرور زمان نسبت به رسیدگی به تخلف انتظامی پزشک در دادسرای انتظامی مربوط می‌شود یا خیر.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
1- مبدأ تعقیب انتظامی، زمانی است که به مرجع انتظامی شکایت شده و یا از سوی مقامات یا مراجع قانونی ذی‌ربط، تخلف به مرجع تعقیب انتظامی مربوط اعلام شده است. بنابراین اعلام تخلف به مرجع قضایی ملاک نمی‌باشد.
2- شکایت در مرجع قضایی یا انتظامی حسب مورد قاطع مرور زمان تعقیب قضایی یا انتظامی است؛ بنابراین شکایت در مرجع قضایی قاطع مرور زمان تعقیب انتظامی نیست.