ماده 61 آیین نامه اجرایی ماده (14) الحاقی قانون مبارزه با پولشویی

موسسات مالی و اعتباری مکلفند به ‌منظور اجرای رویه ‌های شناسایی معمول در خصوص اشخاص حقوقی، تدابیر حداقلی زیر را رعایت کنند و سه دستهٴ کلی اطلاعات هویتی، اقتصادی و مالک واقعی را به شرح این ماده همراه با اسناد و مدارک معتبر، حسب مورد از ارباب ‌رجوع یا دستگاه ‌های ذی ‌ربط اخذ و پس از اطمینان از صحت و اصالت اطلاعات، آن ‌ها را به ‌همراه اسناد مربوط به‌ صورت سامانه ای (سیستمی) در رخ نمای (پروفایل) مشتریان خود نگهداری کنند.
1 - احراز هویت ارباب ‌رجوع و اخذ اطلاعات هویتی زیر با دریافت اسناد و مدارک:
الف - شناسهٴ ملی، نام شخص حقوقی، نوع شخص حقوقی (تجارتی یا غیرتجارتی/ انتفاعی یا ‌غیرانتفاعی/ دولتی یا غیردولتی/ در خصوص شرکت‌ های تجارتی نوع آن اعم از مسئولیت محدود، سهامی عام، سهامی خاص و غیره)، نهاد ثبت ‌کننده (اعم از ثبت شرکت‌ ها و موسسات غیرتجارتی، وزارت کشور، و غیره)، تاریخ تأسیس، وضعیت (اعم از فعال، منحل‌ شده و ختم ‌تصفیه ‌شده) و تاریخ انحلال/ ختم تصفیه با تکیه بر اسناد و مدارک معتبر دال بر موجودیت شخص حقوقی نظیر اساسنامه و شرکت ‌نامه؛
ب - ساختار مالکیت و ساختار واپایشی (کنترلی) ارباب ‌رجوع شامل اطلاعات سهامداران عمده، اعضای هیئت‌ مدیره، مدیران ارشد اجرایی و حسب مورد بازرسان یا حسابرسان با تکیه بر مقررات حاکم بر شخص حقوقی که به آن ‌ها انتظام می ‌دهد و بر اساس آن نظارت می ‌شوند (نظیر اساسنامه)؛
پ - نشانی و شناسه (کد) پستی احراز شدهٴ محل اقامت قانونی دفتر مرکزی و محل اصلی فعالیت با تکیه بر اسناد و مدارک معتبر دال بر موجودیت شخص حقوقی.
2 - شناخت مالک واقعی اشخاص حقوقی بر اساس اخذ اطلاعات هویتی اشخاص زیر:
الف - اشخاص حقیقی یا آن گروه از اشخاص حقوقی که ‌مستقیم یا غیرمستقیم حداقل دارای منفعت (25) درصد از مالکیت سهام یا یک کرسی مدیریتی در هیئت ‌مدیرهٴ شخص حقوقی باشند، مالک واقعی شناخته می ‌شوند.
ب - اشخاصی که با استفاده از ابزارهای دیگر نظیر وکالت‌ نامه به واپایش (کنترل) اشخاص حقوقی می‌ پردازند، در صورت تردید در مورد بند (الف) یا نبودِ شخص حقیقی که از طریق مالکیت امکان کنترل اشخاص حقوقی را داشته باشد.
پ - مدیران ارشد اشخاص حقوقی در صورت تحقق ‌نیافتن بندهای (الف) و (ب).
3 - شناخت موضوع، ماهیت و میزان فعالیت ارباب ‌رجوع با اخذ اطلاعاتی نظیر زمینهٴ فعالیت (مانند تولیدی و بازرگانی)، پیش‌ بینی از منابع درآمد مانند درآمد حاصل از سرمایه ‌گذاری و فروش محصولات، پیش ‌بینی از میزان فروش، هزینه و درآمد، پیش ‌بینی از میزان صادرات و واردات، پیش ‌بینی از میزان گردش حساب مورد انتظار سالانه و پیش‌ بینی از تعداد تراکنش‌ های مورد انتظار سالانه با تکیه بر اسناد و مدارک معتبر اعم از مجوز فعالیت شخص حقوقی (جواز تأسیس، جواز کسب، پروانهٴ بهره‌ برداری یا کارت بازرگانی و مجوز نماد اعتماد الکترونیکی)، آخرین اظهارنامهٴ مالیاتی و یا یکی از گزارش‌ های منضم به صورت‌ های مالی که قابل‌ِ استعلام از جامعهٴ حسابداران رسمی ایران باشد.
تبصره 1 - برای اشخاص حقوقی که سهام آن ‌ها در بورس عرضه می‌ شود و مالکیت آن ‌ها شفاف است، نیازی به شناسایی و تأیید هویت سهامداران و مالک واقعی نیست.
تبصره 2 - بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است اطلاعات لازم را در خصوص اجرای این ماده از طریق سامانهٴ موضوع مادهٴ (29) این آیین ‌نامه در اختیار اشخاص مشمول قرار دهد.
تبصره 3 - موسسات ارائه ‌دهندهٴ خدمات بیمه مکلف ‌اند علاوه بر انجام رویه‌ های شناسایی (ساده ‌شده، معمول، یا مضاعف) مانند شناسایی مالک واقعی، تدابیر مربوط به شناسایی ذی‌ نفعان بیمهٴ عمر و یا سایر موارد، سرمایه‌ گذاری را به شرح زیر انجام دهند:
1 - شناسایی ذی ‌نفعانی که نام آن ‌ها در بیمه ‌نامه ‌به ‌طور صریح تعیین شده است (اعم از اشخاص حقیقی و یا حقوقی)؛
2 - شناسایی ذی ‌نفعانی که نام آن ‌ها با طبقه یا ویژگی خاصی ذکر شده است (مانند همسر یا فرزند در هنگام بیمه ‌گذاری) و یا سایر ابزارهای حقوقی (مانند وصیت‌ نامه)،‌ لازم است اطلاعات کافی در مورد ذی‌ نفع اخذ شود تا موسسهٴ بیمه ‌گذار متقاعد شود در هنگام پرداخت قادر به شناسایی ذی ‌نفع است.
تبصره 4 - در مورد موسسات و تشکیلات دولتی و بلدی (موضوع مادهٴ (587) قانون تجارت) که به‌ محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت دارای شخصیت حقوقی می ‌شوند، رویهٴ شناسایی مقتضی طبق ساز و کار اعلامی مرکز خواهد بود.