تاریخ نظریه: 1131/10/12
شماره نظریه: 7/96/1224
شماره پرونده: 770-1/127-96
استعلام:
با توجه به تبصره یک ماده 306 همچنین ماده 307 از قانون آیین دادرسی مدنی و ماده یک قانون اجرای احکام مدنی که اجرای حکم غیر قطعی را تجویز نمی‌نماید چنانچه بعد از صدور حکم غیابی و ابلاغ رأی مذکور و انقضای موعد قانونی اعم از ابلاغ واقعی یا قانونی و شروع عملیات اجرایی که منتج به توقیف اموال محکوم علیه شود در صورت درخواست واخواهی یا تجدید نظر خواهی محکوم علیه و صدرو قرار قبولی واخواهی از ناحیه دادگاه صادر کننده حکم ایا آن بخش از اقدامات اجرایی که منتهی به توقیف اموال شده نیز مرتفع می‌شود؟ و به عبارت دیگر اموال توقیف شده رفع توقیف می‌شوند و یا اینکه عبارت قرار قبولی دادخواست مانع اجرای حکم خواهد بود در انتهای تبصره ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی ناظر به متوقف شدن اقدامات اجرایی تا صدور حکم قطعی است و نسبت به ما قبل از قرار قبولی دادخواست تسری پیدا نمی کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با توجه به اینکه با صدور قرار قبولی واخواهی، اجرای حکم متوقف می‌شود چنانچه اقداماتی در مرحله اجراء انجام شده باشد از جمله توقیف مال برای وصول محکومٌ به مذکور در فرض استعلام، تا صدور حکم نهائی باقی می ماند زیرا در واخواهی فقط اجرا متوقف می‌شود و عملیات اجرائی اعاده نمی شود.