تاریخ نظریه: 1400/05/18
شماره نظریه: 7/1400/312
شماره پرونده: 1400-19-312 ک
استعلام:
شخصی در سال 1397 به جرم خیانت در امانت نسبت به یکصد و پنجاه تن سیبزمینی در دادگاه کیفری محکومیت قطعی یافته است و از آنجا که در جرم خیانت در امانت رد مال منتفی است؛ شاکی در سال 1400 در محاکم حقوقی دعوای مطالبه قیمت سیبزمینی به نرخ روز را مطرح کرده است.
1- با توجه به اینکه با گذشت دو سال از زمان وقوع جرم، اکنون عین سیبزمینی موضوع جرم وجود ندارد و مال هم جزو اموال مثلی است، آیا خواهان میتواند قیمت سیبزمینی را مطالبه کند یا اینکه به جهت مثلی بودن مال، خواهان صرفاً میتواند مثل مال را از خوانده مطالبه کند؟
توضیح آنکه، برخی محاکم معتقدند جبران عینی منتفی است و خواهان را بین مطالبه مثل یا قیمت عین سیب زمینی مخیر میدانند و به ماده 3 قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339 استناد میکنند؛ در مقابل بعضی محاکم صرفاً مطالبه مثل را پذیرفته و به ماده 311 قانون مدنی استناد میکنند و در واقع در اموال مثلی مطالبه قیمت را نمیپذیرند.
2- در فرض پذیرش دعوای مطالبه قیمت روز سیبزمینی، قیمت چه زمانی باید مورد حکم قرار گیرد؟ زمان وقوع جرم؛ بالاترین قیمت و یا قیمت یومالادا؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
نظر نخست:
به لحاظ حکم اولیه و ترتیبی قانونگذار مبنی بر ضرورت رد مثل مال مغصوبه و در صورت تعذر، پرداخت قیمت حینالادا (مذکور در مواد 311 و 312 قانون مدنی و مستفاد از ماده یک قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1394)، در فرضی که موجبات رد مثل فراهم میباشد، صاحب مال نمیتواند بدواً مطالبه قیمت مال مغصوبه را بنماید؛ مگر آنکه غاصب با این امر موافقت کرده و میان آنها در این خصوص تراضی حاصل شود.
نظر دوم:
قانونگذار ایران در مواد 311 و 312 قانون مدنی و ماده 214 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 به ترتیب در خصوص رد مال مغصوبه و مال موضوع جرم تعیین تکلیف و به نحو ترتیبی در این راستا تقریر حکم نموده است؛ لذا تکلیف در اموال مثلی در وهله نخست ناظر به رد عین و در صورت تلف عین، رد مثل آن است؛ زیرا بدل باید اقرب به آن مال از حیث مالیت، صفات و خصوصیات باشد و در مال مثلی، اقرب رد مثل است و وفق ماده 312 قانون مدنی در فرضی که مثل مال مغصوب پیدا نشود، غاصب مکلف به پرداخت قیمت حینالادا است. با این حال، با توجه به مجموع مقررات مربوط در قانون مدنی و نیز مقررات قانون مسئولیت مدنی مصوب 1339؛ بهویژه مواد 1 و 3 آن و ماده 46 قانون
اجرای احکام مدنی مصوب 1356، در موارد تلف عین باید خسارت مالک جبران شود و تشخیص طریقه و کیفیت جبران بر عهده دادگاه است و مثلی بودن مال مانع رسیدگی و صدور حکم از سوی دادگاه به دعوای مطالبه قیمت از سوی مالک نیست؛ به ویژه آنکه ممکن است مدت زمان تحویل مال (در فرض سوال یکصد و پنجاه تن سیبزمینی موضوع جرم خیانت در امانت) جنبه قیدیت و رکنیت داشته باشد. فتوای برخی فقها مانند میرزا حبیبالله رشتی در کتاب الغصب و مشکلات عملی ناظر به یافتن مثل (در صورت اختلاف مالک و غاصب) و تمایل رویه قضایی به صدور حکم به قیمت در موارد مشابه فرض سوال، تقویتکننده این نظر است.