تاریخ نظریه: 1398/03/28
شماره نظریه: 7/98/416
شماره پرونده: 98-127-416ح
استعلام:
با عنایت به ماده 4 قانون ثبت احوال و ماده 11 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی آیا صلاحیت تعیینی در ماده 4 قانون ثبت احوال دادگاه محل اقامت خواهان نافی صلاحیت دادگاه محل اقامت خوانده اداره ثبت احوال محل صدور سند است یا اینکه خواهان مخیر در طرح دعوی در دادگاه محل اقامت خویش یا دادگاه محل صدور سند اداره ثبت احوال صادر کننده سند می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با توجه به رأی وحدت رویه شماره 726 مورخ 1391/4/27 هیات عمومی دیوانعالی کشور که به موجب آن تصریح شده:« ماده 4 قانون ثبت احوال مصوب 1355 که دادگاه محل اقامت خواهان را صالح برای رسیدگی به دعاوی راجع به اسناد ثبت احوال اعلام کرده است، بر حسب مستفاد از ماده 25 قانون آیین دادرسی مدنی با مقررات این قانون مغایرت ندارد» بنا بر مراتب مذکور دردعوای راجع به اسناد ثبت احوال از جمله شناسنامه که دعوا به طرفیت ثبت احوال اقامه می‌شود، و مقررات ماده 4 قانون ثبت احوال از حیث صلاحیت دادگاه محل اقامت خواهان کماکان معتبر و لازم‌الرعایه است.