تاریخ نظریه: 1395/07/27
شماره نظریه: 7/95/1770
شماره پرونده: 855-1/186-95
استعلام:
یا محرومیت از مشاغل دولتی یا انفصال از خدمات دولتی موضوع ماده 25 قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب سال 1367 با اصلاحات و الحاقات بعدی قانون قابل تعلیق یا تخفیف است یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولا مجازات انفصال دائم از خدمات دولتی با توجه به تقسیم‌بندی مجازات‌های تعزیری ماده 19 قانون مجازات اسلامی 1392، درجه 4 محسوب می‌شود و مجازات انفصال موقت از خدمات دولتی که فی‌الواقع یکی از موارد محرومیت از حقوق اجتماعی است، با توجه به مدت آن، در درجات 5، 6 یا 7 تقسیم‌بندی مجازات‌های تعزیری طبق ماده فوق‌الذکر قرار می‌گیرد و به طور کلی در جرایم تعزیری درجه 3 تا 8 بر اساس ماده 46 قانون مذکور، دادگاه می‌تواند در صورت وجود شرایط مقرر در قانون، اجرای تمام یا قسمتی از مجازات را از یک تا 5 سال معلق نماید و جرایمی که تعلیق اجرای مجازات‌ها در مورد آنها مطابق ماده 47 قانون مورد بحث ممنوع است، در بندهای ذیل ماده اخیرالذکر صراحتا بیان شده و جرم موضوع استعلام (جرم موضوع ماده 25 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر) از جمله آنها نیست. در نتیجه دادگاه می‌تواند اجرای مجازات‌های اشاره شده در استعلام را در صورت وجود شرایط مقرر در قانون هنگام صدور حکم (همزمان با صدور حکم محکومیت) به مدت یک تا پنج سال معلق نماید ولی پس از صدور حکم، امکان صدور قرار تعلیق اجرای مجازات در مورد انفصال دائم از خدمت دولتی منتفی است؛ زیرا شرط تعلیق اجرای چنین مجازاتی (پس از صدور حکم) مستلزم اجرای یک سوم آن می‌باشد که به لحاظ نامحدود بودن مدت مجازات انفصال دائم، قابلیت تحقق را ندارد.
ثانیا تخفیف مجازات محرومیت موقت از مشاغل دولتی یا انفصال دائم از خدمات دولتی موضوع ماده 25 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر نیز در صورت وجود جهات مخفّفه طبق ماده 38 همین قانون، بلامانع است. النهایه چون ضابطه تخفیف مجازات انفصال دائم از خدمات دولتی در این ماده پیش‌بینی نشده است، لذا تخفیف آن مطابق عمومات قانون مجازات اسلامی 1392، یعنی طبق بند پ ماده 37 قانون اخیرالذکر صورت می‌گیرد.