طرح دعوا علیه محجور

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1385/04/08
برگزار شده توسط: استان خراسان شمالی/ شهر شیروان

موضوع

طرح دعوا علیه محجور

پرسش

هرگاه خواهان اقدام به تقدیم دادخواست کند و معلوم شود که خوانده به علت حجر (صغرسن یا جنون و...) اهلیت قانونی ندارد تکلیف چیست؟

نظر هیئت عالی

در صورتی که خواهان دعوا خود را علیه محجور یا دیوانه یا صغیر اقامه کند دعوا وی قابل استماع نیست و ماده 86 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی هم محجور را از پاسخ به دعوا معاف کرده است، لذا دادگاه جز صدور قرار رد دادخواست تکلیفی ندارد. مقررات ماده 105 قانون مرقوم ناظر به موردی است که خوانده در ضمن دادرسی محجور شود که چون رسیدگی به دعوا شروع شده ودر جریان دادرسی خو انده محجور شده است دادگاه با صدور قرار توقیف دادرسی مراتب را به خوانده اعلام می کند که قیم یا سرپرست محجور را به دادگاه معرفی کند و حتی در قسمت آخر ماده آمده است اگر دعوا آماده صدور رأی باشد دادگاه انشای رأی خواهد کرد.

نظر اکثریت

مورد از موارد توقیف دادرسی است و مشمول ماده 105 قانون آیین دادرسی مدنی خواهد بود و فرقی نمی کند که از ابتدا محجور باشد یا در خلال رسیدگی محجور شود؛ در هر حال پس از اعلام به خواهان نامبرده باید جانشین تعیین کند.

نظر اقلیت

مشمول بند (4) ماده 84 قانون آیین دادرسی کیفری و از موارد قرار رد دعوا خواهان است زیرا کسی که اهلیت قانونی ندارد دعوا متوجه وی نمی شود بلکه دعوا متوجه وصی، ولی یا قیم می‌شود. بنابراین، چنان چه در خواهان اهلیت شرط است، در خوانده نیز اهلیت شرط است. به این جهت است که ماده 86 مقرر داشته است در صورتی که خوانده اهلیت نداشته باشد می‌تواند از پاسخ در ماهیت دعوا امتناع کند.