تکلیف دادگاه در دعوای ورود ثالث در موقعی که خواهان اصلی دعوای خویش را مسترد نماید

صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1381/04/27
برگزار شده توسط: استان گلستان/ شهر مینودشت

موضوع

تکلیف دادگاه در دعوای ورود ثالث در موقعی که خواهان اصلی دعوای خویش را مسترد نماید

پرسش

در مواقعی که خواهان دعوای اصلی، دعوای خویش را مسترد می کند در دو فرض استرداد کلی و غیر آن، تکلیف دعوای ورود ثالث چیست و دادگاه چه تصمیمی باید اتخاذ کند؟

نظر هیئت عالی

مطابق ماده 17 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب هر دعوایی که در اثنای رسیدگی به دعوای دیگر از طرف خواهان یا خوانده یا شخص ثالث یا از طرف متداعیین اصلی بر ثالث اقامه شود، دعوای طاری نامیده می‌شود. این دعوا اگر با دعوای اصلی مرتبط یا دارای یک منشأ باشد در دادگاهی اقامه می‌شود که دعوای اصلی در آنجا اقامه شده است و دعوای ورود ثالث موضوع ماده 130 و 131 قانون مزبور که از جانب شخص ثالث به طرفیت اصحاب دعو ای اصلی اقامه می‌شود از سنخ همین دعاوی طاری است و با لحاظ ماده 130 قانون دعو ای ورود ثالث به دو منظور اقامه می‌شود اول اینکه شخص ثالث در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد در چنین صورتی ولو اینکه خواهان دعوای اصلی از دعوای خود به کلی صرف نظر کند یا دعو ای خود را مسترد نماید دادگاه باید به دعو ای شخص ثالث جداگانه رسیدگی کند. دوم اینکه شخص ثالث خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی نفع بداند، طرح چنین دعوایی به منظور تقویت یکی از اصحاب دعوا صورت می‌گیرد و در این صورت است که با استرداد دعوا از ناحیه خواهان دعو ای اصلی یا اینکه صدور قرار سقوط دعو ای اصلی به علت اینکه خواهان از دعو ای خود به کلی صرف نظر کرده است رسیدگی به دعو ای ورود ثالث هم منتفی خواهد بود و در این مورد هم دادگاه به صدور قرار رد دعو ای ورود ثالث اقدام خواهد کرد و حکم مقرر در ماده 133 قانون آیین دادرسی راجع به تفکیک دعو ای ثالث از دعوای اصلی و رسیدگی جداگانه به هر یک از دعاوی اصلی و ورود ثالث ناظر به جایی است که دعوای اصلی هم مورد رسیدگی قرار می‌گیرد که با استرداد دعوا یا به کلی صرف نظر کردن خواهان از دعوای اصلی و صدور قرار رد، یا سقوط دعوای دیگر موجبی برای تفکیک وجود ندارد.

نظر اتفاقی

نظر اول: امر اعتباری با واقعی فرق می کند، باید دید آیا فلسفه دعوا وجود دارد یا خیر؛ لذا اگر دعوای اصلی به صورت کلی پس گرفته شود چنین ادعایی وجود ندارد، دعو ای ورود ثالث نیز رد می‌شود اما اگر به صورت غیر آن مسترد شود دعوای ورود ثالث به قوت خود باقی مانده و به آن رسیدگی می‌شود.
نظر دو م: از آنجایی که ثالث دعوایی را با تقدیم دادخواست طرح می کند لذا همانند صدور قرار رسیدگی توأمان، پرونده اصلی با پرونده ورود ثالث توأمان رسیدگی می‌شود. بنابراین، چنان چه ثالث به موجب قسمت اول ماده 130 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی وارد دعوای اصلی شود، با استرداد دعو ای اصلی (کلی یا غیر آن)، دعوای ورود ثالث به قوت خود باقی می ماند اما چنان چه به موجب قسمت اخیر ماده مذکور وارد شود (یعنی زمانی که ثالث خود را محق می داند) دعوای ورود ثالث با استرداد دعوای اصلی (کلی یا غیر آن) رد می‌شود.
نظر سوم: با عنایت به اینکه دعو ای ورود ثالث دعوای تبعی است لذا با استرداد دعوای اصلی (کلی یا غیر آن)، رد می‌شود زیرا که دعوای مستقلی نیست و به تبع دعوای اصلی است.

منبع
برچسب‌ها