صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1398/08/20
برگزار شده توسط: استان اصفهان/ شهر اصفهان
موضوع
ایراد صدمه بدنی غیر عمدی
پرسش
آقای الف شکایتی علیه آقای ب در سال 1396 مبنی بر ایراد صدمه بدنی غیرعمدی در اثر بی‌احتیاطی در امر رانندگی سال 1385 در شعبه مطرح نموده است و اعلام می‌دارد تقاضای محکومیت آقای ب مبنی بر پرداخت دیه را دارد (این در حالی است که آقای الف تاکنون هیچ‌گونه شکایتی از آقای ب در مراجع قضایی مطرح نکرده و نیز رضایتی به آقای ب نداده است)؟
نظر هیئت عالی
نظریه اکثریت که مطالبه دیه را مشمول مرور زمان نمی‌داند مورد تایید اعضای هیات عالی است.
نظر اکثریت
با توجه به اینکه حسب ماده 105 قانون مجازات اسلامی 1392مرور زمان جرائم موجب تعزیر را صرفاً موقوف می‌کند و لذا شامل دیات نمی‌گردد و می‌بایست نسبت به تفکیک جنبه خصوصی (دیه) و عمومی (تعزیر) اقدام کرد چرا که دیه مشمول مرور زمان نمی‌گردد بنابراین می‌بایست در خصوص جنبه خصوصی بزه موضوع را مورد رسیدگی قرار داد و در صورت احراز تصادف و مقصر بودن شخص ب و فراهم بودن تمام شرایط در خصوص جنبه خصوصی ایراد صدمه بدنی غیرعمدی ناشی از بی احتیاطی در امر رانندگی قرار جلب به دادرسی صادر نمود اما در خصوص جنبه عمومی بزه با توجه به اینکه وقوع جرم در سال 85 بوده و مشمول مرور زمان تعقیب شده است لذا قرار موقوفی تعقیب به استناد بند ث ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری صادر می‌شود.
نظر ابرازی
با توجه به اینکه یک رفتار صورت گرفته است (بی احتیاطی در امر رانندگی) امکان تفکیک جنبه عمومی و خصوصی وجود ندارد چرا که یک جرم در سال 85 واقع شده است که آن هم با توجه به ماده 105 قانون مجازات اسلامی 92 مشمول مرور زمان تعقیب شده و می‌بایست به طور کلی بدون مجزا نمودن جنبه عمومی و خصوصی جرم قرار موقوفی تعقیب صادر نمود؛ شاکی در این حالت می‌تواند علیه مقصر و شرکت بیمه مربوطه دادخواست حقوقی مطالبه دیه دهد.