صورتجلسه نشست قضایی
تاریخ برگزاری: 1400/09/24
برگزار شده توسط: استان خراسان جنوبی/ شهر بشرویه
موضوع
استفاده از نهادهای ارفاقی موضوع ماده 62 قانون
پرسش
با عنایت به اینکه در یک فقره از پرونده های مطروحه در اجرای احکام کیفری با موضوع محکومیت آقای ح - ر، نامبرده به اتهام نگهداری 20 سانت شیشه و 13 سانت هروئین برای مرتبه چهارم به موجب دادنامه صادره از شعبه اول دادگاه انقلاب بیرجند به تحمل 5 سال حبس و 30.000.000 ریال جزای نقدی و 15 ضربه شلاق محکوم گردیده است که محکوم علیه پس از معرفی به زندان در دوران تحمل حبس دچار سکته مغزی و به دنبال آن دچار معلولیت حرکتی (از ناحیه دست و پا در یک طرف بدن) گردیده است و حسب نظریه پزشکی قانونی محکوم علیه زیر نظر بهداری زندان توانایی تحمل حبس را دارد و تا کنون 343 روز (از 1800 روز) تحمل حبس نموده است و با توجه به وضعیت خود تقاضای پابند الکترونیک نموده است، حال در راستای رسیدگی به درخواست نامبرده مطابق ماده 62 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در جرایم تعزیری از درجه 5 تا 8 دادگاه می‌تواند در صورت شرایط مقرر در تعویق مراقبتی محکوم به حبس را با رضایت وی تحت نظارت سامانه های الکترونیکی قرار دهد، و با تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مطابق تبصره 2 ماده 9 قانون مذکور مقررات ماده 62 در مورد حبس های تعزیری درجه دو، سه، چهار پس از گذراندن یک چهارم مجازات حبس قابل اعمال است و در این پرونده جرمی که محکوم علیه مرتکب شده (نگهداری 20 سانت شیشه و 13 سانت هروئین برای مرتبه چهارم) با توجه به قواعد تکرار، مطابق ماده 9 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر از نوع درجه سه از طرفی مجازات 5 سال حبس محکوم علیه، مطابق ماده 19 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 درجه 5 می‌باشد. لذا با توجه به مراتب فوق و نظر به اینکه محکوم علیه یک چهارم حبس را سپری نکرده است و نظر به معلولیت جسمانی وی نامبرده استحقاق پای بند را دارد یا خیر؟
نظر هیات عالی
منظور قانونگذار از حبس های تعزیری درجه 2 و 3 و 4 در خصوص استفاده از نهاد ارفاقی موضوع ماده 62 قانون مجازات اسلامی و تبصره 2 الحاقی به آن در سال 1399 مجازات قانونی جرائم ارتکابی است نه مجازات قضایی مندرج در دادنامه، اما شرط آن سپری نمودن یک چهارم مجازات حبس مندرج در حکم است.
نظر اتفاقی
به نظر می‌رسد قید حکم «حبس‌های تعزیری» در تبصره 2 ماده 9 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399/02/23 از باب تسامح بوده و بهتر بود در این ماده قانونگذار از همان عبارت جرائم تعزیری مندرج در ماده 62 قانون مجازات اسلامی استفاده می‌نمود چه آنکه در تبصره 2 ماده 9 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری از کلمه «نیز» استفاده شده است لذا منظور از حبس های تعزیری درجه دو، سه، چهار تبصره مذکور همان جرائم تعزیری مربوطه می‌باشد بنابراین در مانحن فیه که جرم تعزیری درجه 3 می‌باشد محکوم پس از گذراندن یک‌چهارم مجازات می‌تواند از نهادهای ارفاقی موضوع ماده 62 استفاده نماید.