تاریخ نظریه: 1398/09/16
شماره نظریه: 7/98/1317
شماره پرونده: 98-168-1317 ک
استعلام:
در مواردی که به موجب نظریه کارشناس بدوی درصدی از تقصیر متوجه مقامات مذکور در ماده 308 قانون آیین دادرسی کیفری می‌باشد از این حیث دادسرای شهرستان مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت دادسرای مرکز استان می‌نماید در ادامه تحقیقات با اعتراض احدی از طرفین به نظریه کارشناس بدوی دادسرای مرکز استان موضوع را به هیات کارشناسی ارجاع نموده و به موجب نظریه اخیر کارشناسی اتهامی متوجه رئیس اداره نمی‌باشد حال با عنایت به اینکه به موجب نظریه هیات کارشناسی که مصون از اعتراض باقی مانده است اصولا اتهامی متوجه رئیس اداره نمی‌باشد دادسرای مرکز استان با چه تکلیفی مواجه خواهد بود آیا به صرف اعلام جرم علیه مقامات مذکور در ماده 308 فوق الذکر و یا به صرف اینکه به موجب نظریه کارشناس بدوی درصدی از تقصیر متوجه آنان بوده است برای دادسرای مرکز استان ایجاد صلاحیت اضافی می‌نماید و یا اینکه دادسرای مرکز استان می‌بایست نسبت به رئیس اداره به لحاظ عدم انتساب جرم به نامبرده قرار منع تعقیب صادر و نسبت به سایر اشخاص به اعتبار محل وقوع جرم مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت محلی به دادسرای شهرستان نماید.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
چنان چه به علت وجود هر یک از جهات قانونی مذکور در ماده 64 قانون آیین دادرسی کیفری 1392، یکی از مقامات مذکور در ماده 308 این قانون در قالب مشارکت یا معاونت در ارتکاب بزه با افراد عادی تحت تعقیب قرارگیرد، مطابق تبصره ماده 311 قانون مذکور به اتهام تمام متهمان در دادگاه‌های کیفری مرکز استان رسیدگی خواهد شد و اظهارنظر بعدی کارشناس یا هیأت کارشناسان مبنی بر عدم توجه تقصیر به مقام مزبور-که اصولا این اظهارنظر برای مرجع قضایی فاقد موضوعیت بوده و طریقیت دارد موجب نفی صلاحیت مرجع قضایی صالح نخواهد شد. بنابراین دادسرای مرکز استان باید در ماهیت امر نسبت به اتهام همه افراد اظهارنظر کند.